آتش

? • #آتش یکی از چهار آخشیج یا عنصر مقدس (آب، باد، آتش، خاک) نزد ایرانیان است و تا به امروز کانون مناسک هندو و زرتشتی بوده است اما ریشه های آن به دوران هندواروپایی باز می‌گردد. در هند آتش که واسطه میان انسان و خدایان است با نام اگنی ستایش می‌شود و در عین حال هم زمینی است و هم ایزدی. • اگرچه هم باورها و هم اعمال دینی مربوط به آتش در #ایران به اقوام کهن آریایی و دوران پیش از #زرتشت تعلق دارند اما کاملاً رنگ #زرتشتی به خود گرفته‌است. • آتش پسر #اهورامزدا، نشانه مرعی حضور او و نمادی از نظم راستین اوست. در آیین زرتشت از عصر #ساسانیان به بعد آتش چنان مقدس است که نه اشعه خورشید باید بر آن بیفتد و نه چشم کافری اجازه دارد آن را ببیند و دقیقا به همین دلیل است که از آن به بعد چهارتاقی‌هایی گنبددار (آتشکده) ساخته شدند و روحیانیونی مسئول پرستاری از آتش گشتند. ? در #اساطیر ایرانی آمده‌است که هرمزد در آغاز آفرینش، سه آتش دنیوی یا گیتیانه را که هر سه از نوع آذر آتش بهرام هستند برای پاسبانی جهان آفرید: ?‍♂️ آذر فرنبَغ را جمشیدجم برای موبدان در #آتشکده‌ ای در خوارزم نشاند و گشتاسب شاه آن‌را به سرزمین کاریان فارس آورد. ? آذر گُشنَسب را کیخسرو برای جنگجویان در آتشکده‌ای در شیز، تخت سلیمان، نشاند. ?‍? آذر بُرزین‌مهر را گشتاسب شاه برای کشاورزان در آتشکده‌ای در کوه‌ریوندِ نیشابور برافروخت. ادامه دارد... .

#هوای_سفر