مصرف مکمل های آهن
خوردن غذاهای غنی از آهن بخش مهمی از درمان کم خونی ناشی از سطوح پایین آهن است. همچنین ممکن است برای بازسازی ذخایر آهن در بدنتان نیاز به مصرف مکمل های آهن (قرص آهن) داشته باشید.
درباره مکمل های آهن
مکمل های آهن ممکن است به صورت کپسول، قرص، قرص جویدنی و مایعات مصرف شوند. رایج ترین اندازه قرص 325 میلی گرم (سولفات آهن) است. سایر اشکال شیمیایی رایج فروس گلوکونات و فروس فومارات هستند.
پزشک به شما بگوید روزانه چند قرص و چه زمانی باید مصرف کنید. مصرف آهن بیشتر از نیاز بدن می تواند مشکلات پزشکی جدی ایجاد کند.
شمارش خون پس از 2 ماه درمان با آهن در اکثر افراد به حالت عادی باز می گردد. بهتر است برای 6 تا 12 ماه دیگر مصرف مکمل ها ادامه داشته باشد تا ذخایر آهن بدن در مغز استخوان ایجاد شود.
نکاتی برای مصرف آهن
آهن با معده خالی بهترین جذب را دارد. با این حال، مکملهای آهن می‌توانند باعث گرفتگی معده، حالت تهوع و اسهال در برخی افراد شوند. ممکن است برای جلوگیری از این مشکل نیاز به مصرف آهن با مقدار کمی غذا داشته باشید.
شیر، کلسیم و آنتی اسیدها را نباید همزمان با مکمل های آهن مصرف کرد. قبل از مصرف مکمل های آهن، باید حداقل 2 ساعت پس از مصرف این غذاها صبر کنید.
غذاهایی که نباید همزمان با مصرف آهن مصرف کنید عبارتند از:
غذاهای با فیبر بالا، مانند غلات کامل، سبزیجات خام و سبوس
غذاها یا نوشیدنی های حاوی کافئین
برخی از پزشکان مصرف مکمل ویتامین C یا نوشیدن آب پرتقال همراه با قرص آهن را پیشنهاد می کنند. این می تواند به جذب آهن در بدن شما کمک کند.
قرص‌های آهن ممکن است باعث شود داروهای دیگری که مصرف می‌کنید نیز مؤثر نباشند. برخی از این داروها عبارتند از تتراسایکلین، پنی سیلین، سیپروفلوکساسین و داروهایی که برای بیماری پارکینسون و تشنج استفاده می شوند.
داروهایی که اسید معده را کاهش می دهند، جذب آهن را مختل کرده و ممکن است باعث کمبود آهن شوند. بین دوزهای این داروها و مکمل های آهن حداقل 2 ساعت صبر کنید.
سوپرابیون،
مکمل سلامتی شماست.
