معرفی فیلم Arab Blues

چون از حوصله م خارجه بنابر این از اطلاعاتی مانند اینکه چه سالی ساخته شده و ساخت کدام کشور است فاکتور میگیرم و مستقیم سراغ داستان فیلم میروم؛ در ضمن این متن حاوی کمی اسپویل است.

داستان: سلما (گلشیفته فراهانی) پس از 10 سال اقامت در پاریس به تونس بازگشته است. در بازگشت به خانه، پسر عموی کوچکترش نمی تواند بفهمد که چرا او پایتخت فرانسه را ترک می کند، عمه او زیادی حساس است، و عمویش تنها چند هفته به او فرصت می دهد تا در آپارتمان بالای خانه آنها اقامت داشته باشد. سلما، با این حال به تلاش خود ادامه می­دهد: او می خواهد یک مطب روان درمانی باز کند. بنابراین اولین فیلم بلند به کارگردانی و نویسندگی مانلی لبیدی آغاز می شود، درام کمی آغشته به کمدی درباره بازگشت به خانه، شکستن تابوها و ساختن جامعه. همانطور که سلما تلاش می کند تا در آنجا مستقر شود و برای مطبش مشتری پیدا کند، با مشکلات پیشبینی نشده زیادی روبرو می شود.

این پروژه اولین تجربه نویسندگی جدی مانلی لبیدی است که خود نیز کارگردانی این فیلم را به عهده دارد. بنابر این نباید انتظار یک فیلم دقیق و بدون ایراد را داشت اما روند داستانی از ساختار خودش منحرف نمیشود و حوصله سر بر نیست و تقریبا ریتم فیلم حفظ شده است. میشود این فیلم را به عنوان یک فیلم درام و کمدی سرگرم کننده ی معمولی معرفی کرد.

نکات منفی: فیلم Arab Blues هم مانند تمامی فیلم های دیگری که از کشور های جهان سومی ساخته شده نگاهی اگزجره به مشکلات اجتماعی دارد و بیشتر موقعیت های طنز فیلم را از همین سکانس ها ساخته است. موضاعاتی مانند:« تفاوت رفتار و دید اجتماع بین زن و مرد، کار نکردن کارمندان در ادارات دولتی، رفتار پلیس با شهروندان» پیشنهاد میکنم به جای حرص خوردن بپذیرید که این یک نگاه طنز گونه از بیرون است. :)

نکات مثبت: سلما با اطلاع از تمام سختی های زندگی از پاریس به وطنش تونس میاید تا رویاهایش را دنبال کند و برای تبدیل شدن به چیزی که میخواهد میجنگد. من شیوه ی کارگردان را هم در به تصویر کشیدن سبک زندگی مردم تونس دوست داشتم. این فیلم نمایشی از روند تغییر تدریجی یک جامعه کوچک جهان سومی از سنت گرایی به مدرنیته و تبعات آن، شهروندانی که با بحران هویت و سردرگم در مفاهیم جدیدهستند را به ما نشان میدهد. این فیلم مشکلاتی که هر روانشناس با آن دست و پنجه نرم میکند را به ما نشان می دهد. سلما سیگار میکشد، احساس تنهایی اش را با نادیده گرفتن نیازش به رابطه انکار میکند و مانند همه ما دچار مشکلات زیادی در زندگی شخصی اش است.

درآخر بگم که تنها چیزی که دوست نداشتم پایان کوتاه فیلم بود که بنظرم فیلم لیاقت پایان قوی تری داشت. اما اگر اهل دیدن فیلم های کم بودجه باشید این درام کوچک و زیبا را دوست خواهید داشت.

امیدوارم از تماشای این فیلم لذت ببرید.