چند سال پیش رمضان تصمیم گرفتم که به جای خواندن عربی قران به ترجمه گویای فارسی ایات گوش دهم. بعضی ایات را اصلا نمی فهمیدم و بعضی ایات برایم بدیهی بودند. بعضی ایات هم حیرتم را بر انگیخته می کرد و مو به تنم سیخ می کرد.
یکی از این ایات ایه ۴۱ سوره روم بود. ترجمه این ایه از این قرار است:
انچه که از لفظ فساد که در این ایه من می فهمم الودگی محیط زیستی هست چون که هم فساد هست و هم به وسیله مردم به وجود امده است. و با تغییر اقلیم ما انسان ها داریم به سزای انچه که ما کردیم می رسیم. باز گشتمان اما چگونه است؟ من فکر می کنم اقتصاد مصرف گرا محور و فرهنگ اسراف اون چیزی هست که ما باید از ان برگردیم. شاید هم این تنها بخشی از داستان است و شاید اشتباه است. از من نپرسید چه اقتصادی باید جایگزین کنیم. من جواب ابن سوال را بلد نیستم.
من به داستان تغییر اقلیم از خیلی جنبه ها فکر کردم و این هم بخشی از بعد مذهبی بود که به ذهن من می امد. خوشحال می شم نظرتان را با من در میان بگذارید.