تفاوت بین سکته و ایست قلبی چیست؟ منظور از ایست قلبی، آریتمی تهدیدآمیزی است که در اثر نارسایی قلبی رخ می‌دهد. نارسایی قلبی ممکن است به دلایل مختلفی بروز کند و فرد درگیر به شرایط پزشکی جدی شود. زمانی بیمار درگیر به نارسایی قلبی شناخته می‌شود، که قلب او قادر به پمپاژ کافی خون نباشد و فعالیت الکتریکی درستی در عضله قلب برقرار نباشد.
بسیاری از افراد حتی بدون سابقه عارضه و اختلال‌های عملکرد قلب دچار ایست قلبی می‌شوند. اما عمدتاً افرادی که تجربه ایست قلبی دارند، درگیر یک یا چند مورد از ناهنجاری‌ها و عارضه‌های قلبی هستند. می‌توان موارد زیر را به عنوان چند دلیل ایست قلبی معرفی نمود.
زمانی بیمار درگیر این وضعیت می‌شود، که شریانهای انتقال‌دهنده خون به عضله قلب باریک شوند. در این حالت عضله قلب سخت‌تر کار می‌کند تا کسری پمپاژ خون را جبران کند. درنهایت با تداوم پیدا کردن این وضعیت و تشدید عارضه عروق کرونر عضله قلب کارایی سابق و نرمال خود را ازدست‌داده و دیگر توانایی پمپاژ نخواهد داشت.
انفارکتوس میوکارد که عموم مردم آن را تحت عنوان حمله قلبی می‌شناسند، سبب ایجاد بافت اسکار می‌شود. این اسکار‌ها قدرت و عملکرد قلب برای پمپاژ خون را تضعیف و دچار اختلال می‌کنند. اغلب حملات قلبی به علت مسدود شدن شریانهای قلب رخ می‌دهند.
دیگر دلیل ایست قلبی فشارخون بالاست. زمانی که فرد درگیر فشارخون بالا باشد، درواقع فشار زیادی روی دیواره شریان‌ها وارد می‌شود. عضله قلب در اثر این فشار مضاعف دچار نارسایی شده و به‌درستی عمل نمی‌کند.
آریتمی یا ضربان نامنظم قلب ازجمله دلایل بروز ایست قلبی شناخته می‌شود. نامنظم بودن ریتم قلب و اختلال در عملکرد الکتریکی عضله قلب می‌تواند توانایی قلب در پمپاژ درست را تحت تأثیر قرار دهد.
کاردیومیوپاتی یک عارضه عضله قلب محسوب می‌شود. قلب بیمار درگیر به این بیماری به میزان کمتر و غیرطبیعی خون پمپ می‌کند. علل زیادی برای بروز این وضعیت پزشکی وجود دارد. سارکوئیدوز و آمیلوئیدوز از جمله علل بروز کاردیومیوپاتی بشمار می‌روند.
نقص مادرزادی نیز به‌عنوان دلیل ایست قلبی در برخی از گروه‌ها شناخته می‌شود. منظور از نقص مادرزادی اختلالات ساختاری است که از بدو تولد در عضله قلب وجود دارد.
دیابت با توجه به اینکه یک وضعیت پزشکی جدی تلقی می‌شود، حتماً می‌تواند بر بسیاری از جنبه‌های سلامت بدن تأثیر بگذارد. عوارض ناشی از دیابت در برخی از مبتلایان سبب بروز نارسایی قلبی می‌شود. برخی از این افراد دچار ایست قلبی نیز می‌شوند.
عفونت‌‌هایی که بدن و قلب را درگیر خود می‌کنند، می‌توانند دلیلی برای ابتلا افراد به ایست قلبی باشند. ازجمله عفونت‌های موثر در بروز نارسایی قلبی و ایست قلبی می‌توان به تب روماتیسمی، میوکاردیت و اندوکاردیت اشاره نمود.
به گفته‌ی hopkinsmedicine بیشتر عارضه‌های ریوی سبب کاهش سطح اکسیژن می‌شوند. زمانی که اکسیژن به‌اندازه کافی به قلب و دیگر ارگان‌های بدن نرسد، طبیعتاً قلب فشار بیشتری را برای تأمین اکسیژن مورد نیاز بافت‌ها تحمل می‌کند. این فشار در ادامه قلب را ضعیف کرده، سبب ایجاد نارسایی قلبی می‌شود و شاید فرد دچار ایست قلبی شود. ازجمله بیماری‌های ریوی دخیل در بروز این وضعیت می‌توان به آمفیزم و COPD اشاره نمود.
همان‌طور که اشاره شد نارسایی قلبی به دلایل متعددی رخ می‌دهد، بنابراین علائم نیز متفاوت خواهند بود. گاهی فرد مبتلا به نارسایی قلبی به‌طور ناگهانی و بدون تجربه علائم دچار ایست قلبی می‌شود. در مقابل برخی در طول زمان کم‌کم علائم هشداردهنده را در خود می‌بینند. ازجمله علائم رایج نارسایی قلبی می‌توان به تورم بخش پایینی بدن و تنگی نفس اشاره نمود.
با توضیحات بالا این سوال مطرح می‌شود که چه کسانی در معرض ایست قلبی هستند ؟ چون بیشتر موارد ایست قلبی سابقه عارضه‌های عروق کرونر را در خود نهفته دارند، بنابراین می‌توان افراد با شرایط زیر را بیشتر مستعد ایست قلبی تلقی کرد:
منابع:
