هپاتیت ب یک بیماری عفونی کبدی است که توسط ویروس هپاتیت B ایجاد می‌شود. هپاتیت از طریق مایعات بدن مانند خون و یا منی منتقل می‌شود. هپاتیت ب علائم مختلفی مانند درد شکمی، ادرار تیره، تهوع، استفراغ و زدی پوست و چشم دارد. در این مقاله قصد داریم در مورد اینکه آیا هپاتیت ب درمان قطعی دارد یا خیر صحبت کنیم.
هپاتیت ب درمان قطعی ندارد اما با تشخیص به‌موقع آن می‌توان علائم این بیماری را مدیریت کرد. درمان هپاتیت ب به نوع هپاتیت بستگی دارد. هپاتیت ب دو نوع است؛ هپاتیت ب حاد و هپاتیت ب مزمن. هپاتیت ب حاد برای مدت کوتاهی فعال است (حداقل شش ماه).
افراد مبتلا به این نوع بیماری تا آخر عمر این ویروس را در بدن خود دارند. اگر ویروس در بدن باشد اما نشانه‌ای از فعالیت ویروس در بدن نباشد به آن ویروس، ویروس هپاتیت ب غیرفعال می‌گویند. اکثر مبتلایان به این نوع هپاتیت کاملاً درمان می‌شوند.
اما کسانی که به هپاتیت ب مزمن مبتلا می‌شوند برای مدیریت علائم بیماری نیاز به درمان دارند. این نوع بیماری خطر ابتلا به مشکلات کبدی مانند سیروز کبدی و سرطان کبد را افزایش می‌دهد. کودکان به‌ویژه کودکان زیر پنج سال بیشتر در معرض خطر ابتلا به نوع مزمن هپاتیت ب هستند. این کودکان معمولاً از طریق مادر و در دوران بارداری به این ویروس مبتلا می‌شوند.
در بسیاری از موارد هپاتیت ب حاد نیازی به درمان ندارد. بیمار باید تحت نظر پزشک باشد و مرتباً آزمایش خون بدهد تا مطمئن شود ویروس در بدن بیمار وجود دارد یا نه. همچنین در صورت بروز علائم، پزشک علائم بیماری را بررسی و مدیریت می‌کند. استراحت و مصرف به اندازه مایعات به بدن برای مبارزه با عفونت کمک می‌کند. در صورت نیاز پزشک برای بیمار مسکن‌های بدون نسخه و داروهای ضدویروسی تجویز می‌کند.
اگر بیماری وارد فاز حاد شود، پزشک از درمان دارویی استفاده می‌کند. برخی از بیماران هم نیاز به درمان خاصی ندارند و زیر نظر پزشک بودن و انجام چکاپ‌های منظم برای مدیریت بیماری کافی است. برخی از داروهای ضدویروسی که برای درمان هپاتیت ب تجویز می‌شود عبارت است از:
داروهای ضدویروسی علائم بیماری را کاهش می‌دهند و از آسیب کبدی جلوگیری می‌کنند. هدف از درمان هپاتیت ب کاهش بار ویروسی است. فرد مبتلا به ویروس باید در طی روند درمان تحت نظر پزشک باشد. با توجه به نتایج آزمایش دوز داروها تعیین می‌شود. اگر درمان دارویی مؤثر نباشد و کبد آسیب جدی ببیند ممکن است فرد به پیوند کبد نیاز داشته باشد.
به گفته وب‌سایت healthline اگر هپاتیت ب مزمن درمان نشود ممکن است باعث بروز عوارضی در بیماری شود. برخی از عوارض هپاتیت ب عبارت‌اند از:
- سیروز کبدی
- نارسایی کبدی
- عفونت هپاتیت د
- سرطان کبد
- مرگ
مؤثرترین راه پیشگیری از هپاتیت تزریق واکسن هپاتیت ب است. این واکسن در سه دوز و در طول شش ماه تزریق می‌شود. در بسیاری از کشورها این واکسن در بدو تولد تزریق می‌شود. افراد با شرایط زیر باید در اولین فرصت واکسینه شوند.
اگر بیماری به‌موقع تشخیص داده شود مبتلایان به هپاتیت ب می‌توانند طول عمر طبیعی داشته باشند. البته شدت بیماری و وضعیت بیمار در این مسئله مؤثر است. به همین علت در صورتی که به بیماری هپاتیت ب مشکوک هستید برای بررسی‌های بیشتر و انجام آزمایشات لازم به پزشک مراجعه کنید.
