خوب، بد، زشت......
دانشگاه، کرونا، قرنطینه?
تا قبل از اینکه پزشکی رو شروع کنم، حتی فکرشم نمیکردم تازه واردای این رشته چقدر قراره سختی بکشن! توی هفته ی اول ترم بود که فهمیدم شباهت زیادی با یانگوم یا حتی اوشین پیدا کردم?
از حق که نگذریم، پیشرفت چشمگیر فناوری توی چند سال گذشته، خیلی به ما قشر زحمت کش و جویای علم کمک کرده. حتی تصور نداشتن دسترسی به انبوه کتاب های دانشگاه در دوران محدودیت ها کافیه، تا دیوانه وار بیفتی دنبال کتاب و کتابخانه های الکترونیک( این رو هم سربسته بگم; خواهشا قانونی بخرید?)
القصه..... کلی کتاب هوشمند، یه وسیله هوشمندتر نیاز داره تا بشه ازش استفاده کرد. این روزها، هرچند چشمام خسته هستن و وضعیت دیدشون یه کم بدتر شده، ولی به لطف همین شمشیر دولبه— بله، گوشی و تبلت و کتاب خوان رو عرض میکنم— حداقلش از درسام عقب نیستم. فردا روزی اگه بیمارم ازم بپرسه که آقای دکتر! شما که این همه میگین مراقب بدنتون باشید، چرا خودتون عینک میزنید، خواهم گفت:
به سه دلیل خوب، بد و زشت.......
دلیل خوبم، ماهر شدن برای نجات جون آدمایی مثل شما که به من و دوستام نیاز دارن و اگه ما از سلامتیمون نگذریم و با کمک تکنولوژی به جنگ محدودیت ها نریم، ممکنه جونشون رو از دست بدن.
دلیل بدم، اشتباهات و زیاده روی هایی هستن که تا قبل از کرونا در باره ی گوشی و تبلت و...... داشتم. اگه بر میگشم به اون زمان، حتما با تجربه ی این چند وقت ازشون بهره می بردم و یه کار مفید می کردم.
و اما دلیل زشت....
هیچ چیز توی دنیا، زشت تر از گناه رو به گردن دیگری انداختن نیست. اگه من نتونستم از چشمام مراقبت کنم، دلیل نمیشه که بندازمش گردن تکنولوژی های خوب و مفید یا کرونای از همه جا بی خبر?
پسماسک بزنید، بی دلیل از خونتون بیرون نرید و ای هم دانشگاهی ها و هم رشته ای های من! تجربیات مفید استفاده از فناوری رو به نسل های بعد به درستی منتقل کنید
