در کوچه های پر مه پائیز
سر مست از آواز بارانم
کنج طراوت لحظه هایم را
با خاطراتت شعر می خوانم
من با خیالت والس می رقصم
در سرزمین سبز چشمانت
آغوش می پوشم تمامت را
تا انتهای اوج پنهانت
من در سکوتم عشق می نوشم
از جام بی اندازه ء امید
از شهد جانت می شوم لبریز
در کوچه های بی مه پائیز
ح.د
