خیلی عجیبه که اولین پستم رو تو ویرگول منتشر کردم و دیدم که ای بابا حتی چارچوبش چارچوب فارسیه:/یعنی متنم قروقاتی شد و نمیدونم واقعا.من حس کردم بیام و بنویسم و این مغز انبوه از فکر و رها و آزاد کنم و حس کردم اگ به زبان دگ ای بنویسم راحت ترم چون میدونی اونجوری حواست به اون زبان دومه هم هست و مینویسیو بعد انگار واقعا ی خورده از ذهنتو خالی میکنی و تامام! ولی فارسی نه انگار هرچی مینویسی هی میخوای باز بعدش بنویسی انگار عادت کردیو و نه تنها ذهنت خالی نمیشه بلکه هی باز فکرای دگ توش سرریز میشه مثل همین الان که قرار بود بیام شروع کنم راجب ی چند تا چیز جالب بنویسم و سبک شم و برم ولی دارم خزعبلاتی می نویسمو و بعد خیلی هم دوست دارم اون دکمه بالای انتشار نوشته رو کلیک کنم روش و انتشارشم بدم .نمیدونم را واقعا .خب اگ میخواستم کسی نبینه تو دفترچه ام مینشتم دگ:)) ولی از طرفی هم خب آخه آدم پر از احساس شرمندگی میشه و بقول معروف عرق بر جبین اش میشینه که هموطن گرامی میاد این پست رو وا میکنه و بعد میگه خدایا ویرگولم خراب کردن این بچه ها و بعد میره و ممکنه حتی دگ هیچوقتم پاشو تو ویرگول نزاره! آره جدی امروزه ناامیدی به سرعت بر آدمی چیره می شود و اصلا کسی نمیگه نه بابا حالا به بزرگی خودم بخشیدم یا حتی بگه چه جالب چقدم خوب مینویسه ماشالا ادامه بدم بخوندنش نه واقعا از این خبرا نیست .اینا همه تو فیلم و کتاباست که یارو میاد لپتابو وا میکنه شروع میکنه نوشتن و یهو زنگ میزنن میگن آقاا تو کجا بودی ما این همه سال منتظر ی اسطوره نوشتن بودیم :/واقعا این فیلما دید آدمو به همه چی عوض میکنن حتی ب عشق .آدم گاهی از خودش میپرسه چی چی میگن اینا هی میگن عشق و فالان بابا اصلا آدمیزادیم ما هم ، تو زندگیمون چنین حس بشدت عمیق و نفسگیری رو ما تجربه نکردیم:/واحسرتا. دگ خلاصه کلام همین که تو پست قبلمم گفتم . من الان نمیدونم واقعا این نوشتن و اینها راهش هست برای خالی کردن ذهن؟میدونم که میگن آره ولی من الان خالی شدنی حس نمیکنم بیشتر داره چیزای عجیب تر وحشتناکی تری به مغرم هجوم میاره که .نمیدونم شایدم چون رو صندلی نشستم و اینها.بلند شم شاید اوکی بشه
شما نظرتون چیه؟چطوری این کوچه پس کوچه های ذهنتون رو خالی میکنید واقعا؟
به منم بگید
۱۴ اردیبهشت ۹۹/ در لحظات نفسگیر کرونایی
