رسالت ما در گروه اسلایسینگ پای ایران، تسهیل برقراری عدالت در فرآیند شکل گیری استارتاپها و ایجاد یک فونداسیون قدرتمند، عادلانه و اخلاق مدار برای ساختن کسب و کارهای بزرگ و ماندگار است.
من را بیشتر با عنوان موسس زودفود (اسنپ فود فعلی) می شناسند. بیش از یک دهه از عمرم را در فضای استارتاپی ایران تجربه کرده ام و این کتاب من را به یاد یکی از کلیدی ترین تجارب اجرایی ام در حوزه کسب و کار می اندازد. دقیقا به همین دلیل است که به آن پرداخته ام تا چراغ راه افرادی باشد که می خواهند قدم در راه استارتاپ و کسب و کار بگذارند. این کتاب، نسخه راهنما، جدیدتر و کاربردی‌تر کتابSlicing Pie ( تقسیم کیک) بوده که چند سال پس از آن منتشر شد و بخش های جدیدی هم به آن اضافه شده است. به گواه خوانندگان که نظریات آنها در سایت آمازون آمده است، خواندن این کتاب از لحاظ درک راحت تر و کاربردی بودن، به کتاب قبلی مایک مویر ارجحیت دارد. بنابراین با همکارانم این کتاب را برای شما ترجمه کرده ایم و بخش هایی کاربردی متناسب با شرایط و قوانین ایران شامل قراردادهای حقوقی جذب سرمایه و تقسیم سهام به انتهای کتاب اضافه شده است تا بتوانید از آنها بهره بگیرید.
نحوه انتخاب شریک آن قدر مهم است که کارگاه های مستقل بسیاری برای آن برگزار کرده‌ام. یادتان باشد انتخاب شریک دست کمی از انتخاب همسر و ازدواج ندارد و لازم است شرکایتان نه تنها بتوانند مکمل شما باشند بلکه در اخلاق حرفه ای، فرهنگ کاری، دورنما، ارزش ها و تفکر، مشابه شما باشند.
تقسیم سهام به ظاهر ساده ترین و در عمل یکی از پیچیده ترین کارهایی است که شما مجبور هستید درباره آن تصمیم گیری کنید. فارغ از اینکه ما با چه افرادی شراکت می کنیم و آنها چقدر اعتماد پذیر و متعهد هستند، ممکن است در طول زمان شرایط، محدودیت ها، امکانات و توانایی های شرکا تغییر کند و از این رو تقسیم سهامی که با فرضیات پیشین صورت گرفته است (تقسیم سهام استاتیک)، دیگر نمی تواند توافقی عادلانه و راضی کننده باشد. در این کتاب، تقسیم سهام به یک پای سیب (کیک) تشبیه شده است که هر شخص سهم خودش را از آن مطالبه می کند. آنچه اغلب ما تا به امروز انجام می داده ایم، تقسیم سهام استاتیک (ثابت و سنتی) بوده است که در یک زمان مشخص و با فرضیات، آمار، اعداد، ارقام و توافقات آن لحظه منعقد شده است و پیش بینی و راهکاری برای زمانی که این معیارها و عوامل تغییر می کنند، لحاظ نشده است. عمدتا به دلیل کم تجربگی یا مشغله و فشار زیادی که در شروع یک استارتاپ با آن مواجه هستیم، به نتایج تغییر شرایط نمی اندیشیم.
زمان راه اندازی زودفود، 23 سال بیشتر نداشتم؛ تازه از انگلستان فارغ التحصیل شده بودم و تمام آنچه پس انداز خودم بود در یک میلیون تومان پول موجود در حساب کوتاه مدت بانک پاسارگاد خلاصه می شد. آن روز برای آنکه بتوانم با پول کم شروع کنم، حقوق پرسنل را بپردازم و زودفود را شکل دهم، پرداخت خرد خرد سهام بجای حقوق تنها راه حلی بود که به ذهن من می رسید. تمام آن یک میلیون و پنجاه هزار تومان آورده من، در حساب، شرکت بعنوان 35 درصد از سرمایه ثبتی شرکت بود که طبق قانون می بایست به حساب رسمی واریز شود. (آن زمان پایه حقوق وزارت کار، 275،000 تومان بود). با این روش توانستم عده ای را متقاعد کنم تا در شرکت کار کنند و به مرور سهام بگیرند و مجبور به پرداخت حقوق به عده دیگری بودم. پدرم بعنوان رئیس هیات مدیره و عمویم بعنوان نائب رئیس هیات مدیره، هر دو با سوابق مدیریت درخشان، این مدیرعامل جوان و عضو هیات مدیره را همراهی می کردند؛ کسی که اولین کسب و کار رسمی خود را در سال 1388، مصمم و قاطع آغاز می‌نمود.
آورده های من در نیمه اول سال 1388 برای آغاز زودفود در نقطه صفر:
وقتی آورده شرکا از یک جنس نیست، وزن دهی، محاسبه درصد سهم هر فرد و تقسیم سهام بسیار چالش بر انگیز خواهد بود!
سوال مهم: برای محاسبه درصد سهم هر فرد چگونه باید آورده های نقدی و غیر نقدی و متفاوت را وزن دهی و تقسیم سهام را انجام داد؟
بعد از خواندن این کتاب می توانید به این سوال و سوالات مشابه پاسخ دهید و شیوه ای عادلانه برای تقسیم سهام بر اساس جنس آورده هر فرد و میزان ریسکی که متحمل می شود را به کار ببندید.
برای خواند کتاب روی این لینک کلیک کنید.
