فضای مجازی امروزه بخش بزرگی از زندگی ما رو پوشش میده خصوصا توی دوران کرونا ... و خب هر چی جلو تر میدیم انجام دادن ورزش سخت و سخت تر و اسکرول کردن توی اینستاگرام آسون و آسون تر ... پوینت این کتاب اینه که سوشال مدیا نه بده نه خوب صرفا کنترل اونه که درسته و داخلش دیدگاه های مختلف در این مورد رو هم توضیح میده... اون به ما این رو به ما اطلاع میده که درسته این فضا به ما داده های زیادی میده اما باید این هم پیگیری بشه که برای گرفتن اون داده ها ما چه چیزی رو از دست میدیم . و آیا اون ها ارزششو دارن؟
این کتاب تلاش داره ما رو از حالت عروسک های خیمه شب بازی که توهم آزادی دارند خارج کنه، ما رو متوجه این کنه که چطور میتونیم اگه علاقه مندیم خودمون رو از این مرز های مجازی رها کنیم .
آیا این کتاب رو پیشنهاد میدم؟ بله اما میگم که اگه شما قانع شدید برای فاصله از این محیط انتخاب بهتر برای شما خوندن این معرفی و پیگیری کتاب های مربوط به عادت هاست اما اگه ورژن صوتی این کتاب رو پیدا کنید و بخونید خالی از لطف نیست
در ادامه میخوام براتون چند تا از روش های پیشنهادی کتاب برای بهبود زندگی مجازی رو پیشنهاد بدم
قدم اول در این راه از دیدگاه کتاب چیزی شبیه روزه گرفتن دیجیتاله . پیشنهاد کتاب فاصله گرفتن از فضای مجازی برای سی روز هست با این هدف که حس کنید که زندگی شما تا چه حد دور از دنیای مجازی آروم تره ... همچنین این فاصله باعث میشه بیشتر حس کنید که واقعا چه چیز هایی رو میخواید دنبال کنید و چه چیز هایی رو خیر .
از دیدگاه این کتاب بخشی از مشکل ما کنار نیومدن با تنهایه ... توی دنیای مجازی شما احساس میکنید دوستان زیادی دارید اما خب همین دوستان ممکنه در تمام غیبت سی روزه ی شما حتی خبری نگیرند که چه اتفاقی برای شما رخ داده . در این راستا نویسنده به اهمیت تنهایی و کاری نکردن تاکید میکنه و تمرینی رو میده شامل قدم زدن و هیچ کاری نکردن و دور بودن از تلفن همراه .
از اون سمت اشاره داره به اهمیت لایک نکردن و اینکه چقدر این موضوع ارتباطات انسانی رو تغیر داده و حتی اینکه ما چقدر دیر یا زود یه پست رو لایک کنیم روی عملکرد شبکه روی ما تاثیر میذاره و اینو میگه که از لایک کردن تا حد امکان دوری کنیم
از اون سمت نیوپورت معتقده که تنوع سرگرمی های ما خیلی حائز اهمیته . اینکه ما نیاز داریم از تمامی نظرات احساس خستگی کنیم و باید گاهی از ماهیچه هامون کار بکشیم .این برام خیلی جالب بود که حسابا نشستن پشت تلوزیون یا صفحه موبایل خستگی ما رو بعد از یه روز کاری کمتر نمیکنه بلکه بیشترش میکنه و میتونه از کل عملکرد قبلی انرژی بیشتری بگیره ... اما اگه به جای این کارا به عنوان استراحت برد گیم بازی کنیم ساز بزنیم یا کتاب بخونیم به نحوی حتی انرژی دوباره میگیریم.
پیشنهاد آخر نیوپورت ارزون نفروختن زمانه ... اینکه خودمون زمان و انرژی مون رو به راحتی دست فضای مجازی نسپریم... برای این کار هم چند تا پیشنهاد داده مثلا اینکه اپ هایی مثل توییتر و اینستاگرام رو روی کامپیوتر چک کنیم . دوم اینکه خودمون رو همزمان توی اپ های مختلف نذاریم ... مثلا ویس با تلگرام گوش نکنیم بعد بریم توی یک اپلیکیشن دیگه.
جز اون حرفش اینه که دقیق باشید و سعی کنید تا حد ممکن خودتون انتخاب کنید چی ببینید نه الگوریتم ... چیزایی رو دنبال کنید که واقعا میخواید و چیزایی رو لایک کنید که واقعا براتون معنی خاصی داشتن ... و اگه پست های ندیده شما تموم شد دست از رفرش کردن صفحه بردارید
سعی کنید مقالات بلند تر بخونید یا سراغ کتاب برید و از تنبل کردن مغز با توییت های دو خطی دست بردارید . در آخر اینکه یک گوشی ساده برای فاصله گرفتن از فضای مجازی داشته باشید که از اون موقع قدم زدن یا کارای ساده تر استفاده کنید.
خلاصه حرف اینه که عزیزانم ،تماشا کنید، اسکرول کنید و لایک نمایید ،اما اتلاف وقت نکنید .
البته از اون طرف به این توجه کنید که زندگی مسابقه نیست و گاهی سکوت بهترین موسیقیه و مسیر تکراری رسیدن به محل کار شما بهترین جاده است ولی هوشمندانه عمل کردن و به کم هر چیزی راضی بودن راهی نیست که باعث رضایت شما از زندگی بشه
چند تا پیشنهاد دیگه اگه به این تاپیک علاقه مندید
_کتاب Ten Arguments for Deleting Your Social Media Accounts Right Now
_کتاب the art of doing nothing
_کتاب « کتاب فروشی ۲۴ ساعته آقای پینامرا»
_مستند social dilemma
_اپیزود ملالت پادکست صدای بیکر
