میدونم کلی ایده تو ذهنت داری و هر روز تو فکرت بهشون فکر میکنی و میدونی یه روزی موفق میشه اما ...
اگر حاضر نیستی بمیری برای موفق شدن و به اندازه کافی لجوج نیستی برای رسیدن به خواسته هات، پس ایده هاتو بریز دور.
ببین قند عسلم، اینجا ایرانه. شما به صورت عادی که توی دنیا یه کاری رو شروع کنی همینجوری یه سری موانع سر راهت قرار میگیره اما بذار برات بگم که اینجا ایرانه؛ اینجا قانونش اینه:
نه تنها کار سخت هست به طور ذاتی، بلکه ما برات سخت ترش میکنیم :)
اینقدر تو اینجا استارت زدن سخته که توی کابوس هات هم نمیتونستی فرض کنی. این رو بهت قول میدم. با رویاهات زندگی نکن، بریزشون دور، آتیش بزنشون...
بنظر من هرگز کار رو شروع نکن، چون قراره یه جوری بزنه تو صورتت که آرزوی مرگ کنی اما اگه شروع کردی، لجاجت بخرج بده، پر رو باش، بمیر ولی عقب نکش...
دیدی میگن اسب سوار نباید بترسه چون اسب میفهمه و سوار رو میندازه؟ خب، اسبی چموش تر از اقتصاد ایران وجود نداره.
هر وقت هوس دردسر کردی، یه کسب و کار جدید رو شروع کن...
اگر مثل من لج بازی و دوست داری سختی بکشی، شروع کن. من پنجاه روزه که شروع کردم، خیلی سخته اما عمرن (عمرا) عقب بکشم. باید بشه.
