در بازارهای اصلی ایالات متحده حدود 6.5 هزار سهام معامله می شوند و پیگیری تغییرات هر یک از آنها به صورت روزانه امکان پذیر نیست. اما سرمایه گذاران و فعالان مالی برای درک وضعیت کلی بازار نیاز به شاخص های بازار سهام دارند. این شاخص ها نشان می دهند که قیمت مجموعه ای خاص از سهام به طور میانگین چقدر تغییر کرده است نه همه آنها. بر اساس این نمونه، سرمایه گذاران نتایجی درباره روند کلی بازار می گیرند.
چندین شاخص کلیدی در بازار ایالات متحده وجود دارند: S&P 500، NASDAQ و همچنین شاخص داوجونز که اولین شاخص بود که به وجود آمد.
تاریخچه شاخص داوجونز
بیش از صد سال پیش، نخستین شاخص بازار سهام در جهان در ایالات متحده شکل گرفت. این شاخص در اواخر قرن نوزدهم توسط دو تحلیلگر مالی و روزنامه نگار، چارلز داو و دیویس جونز، طراحی شد. این دو، بنیان گذاران آژانس خبری مالی وال استریت بودند. آنها ابتدا یک بولتن خبری روزانه با عنوان "Customer's Afternoon Letter" منتشر کردند که بعدها این نشریه به "وال استریت ژورنال"، یکی از معتبرترین منابع تجاری در جهان تبدیل شد.
در سال 1884، این بولتن برای اولین بار جدولی از شاخص بازار سهام آمریکا ارائه داد. این شاخص شامل اوراق بهادار 11 شرکت بود که بیشتر آنها مربوط به صنعت راه آهن بودند و به نام "میانگین راه آهن داوجونز" شناخته می شد. این شاخص هنوز هم وجود دارد اما با نامی جدید - "میانگین حمل و نقل داوجونز" (با نماد DJT). اما چارلز داو به همین جا اکتفا نکرد. او با درک اهمیت روزافزون بخش صنعتی، شاخص دیگری را توسعه داد. در سال 1896، اولین نسخه از "میانگین صنعتی داوجونز" (به اختصار DJIA) منتشر شد که شامل 12 شرکت صنعتی آمریکایی بود. امروزه، این شاخص شرکت هایی از بخش های فناوری، داروسازی و سایر صنایع را شامل می شود اما همچنان طبق سنت، نام "میانگین صنعتی داوجونز" را حفظ کرده است.
سی شرکت تشکیل دهنده شاخص داوجونز از بزرگ ترین و شناخته شده ترین شرکت های ایالات متحده هستند. از جمله این شرکت ها می توان به اپل، مایکروسافت، کوکاکولا و گلدمن ساکس اشاره کرد. این شاخص با استفاده از یک میانگین وزنی قیمت محاسبه می شود، به این معنا که شرکت هایی با قیمت سهام بالاتر تاثیر بیشتری بر ارزش شاخص دارند.
شاخص میانگین صنعتی داوجونز اغلب به عنوان معیاری برای ارزیابی سلامت کلی بازار سهام ایالات متحده و اقتصاد این کشور استفاده می شود. سرمایه گذاران و تحلیلگران از این شاخص به عنوان معیاری برای مقایسه عملکرد سبدهای سرمایه گذاری یا سرمایه گذاری های شان با بازار گسترده تر بهره می برند. با این حال، باید توجه داشت که این شاخص نماینده کاملی از کل بازار سهام نیست زیرا فقط شامل 30 شرکت از میان هزاران شرکت سهامی عام در ایالات متحده است. اگر به دنبال کار با شاخص ها هستید، یکی از اولین گام ها دانلود دانلود متاتریدر 4 است که یکی از محبوب ترین پلتفرم های معاملاتی در این حوزه به شمار می آید.
شرکت هایی که در شاخص داوجونز قرار می گیرند به صورت تصادفی انتخاب نمی شوند و معیارهای انتخاب آنها پیچیده است. کمیته انتخاب شاخص که شامل سه نماینده از S&P Dow Jones و دو نماینده از وال استریت ژورنال است، مسئولیت این انتخاب ها را بر عهده دارد. این کمیته عوامل متعددی را در نظر می گیرد، از جمله منشا شرکت، شهرت آن و پتانسیل رشد.
برای مشاهده سطح قیمت به صورت لحظه ای، می توانید به این لینک مراجعه کنید - نمودار داوجونز.
برای اطمینان از این که شاخص نماینده منصفانه ای از اقتصاد آمریکا است، کمیته ارزش نسبی سهام هر شرکت را در نظر می گیرد. به طور خاص، شرکتی که گران ترین سهام را دارد نباید بیش از ده برابر شرکتی که ارزان ترین سهام را دارد وزن داشته باشد.
جلسات این کمیته تنها در مواقعی که نیاز به بازنگری ترکیب شاخص باشد برگزار می شود و به صورت منظم انجام نمی شود. کمیته به منظور حفظ تناسب شاخص با وضعیت فعلی اقتصاد آمریکا، برخی شرکت ها را جایگزین شرکت های دیگر می کند.
در حال حاضر، هیچ کدام از سهام اولیه موجود در شاخص داوجونز باقی نمانده اند. برخی از شرکت ها توسط دیگران خریداری شده اند، برخی ورشکسته شده اند و برخی دیگر دچار کاهش درآمد شده اند. شرکت جنرال الکتریک، که برای مدت طولانی تری نسبت به بقیه در شاخص باقی مانده بود، در نهایت در سال 2018 از داوجونز حذف شد. در سال های اخیر، کاهش تقاضا برای محصولات این شرکت باعث افت قیمت سهام آن شده بود.
نه تنها ترکیب این شاخص تغییر کرده است، بلکه تعداد سهام آن نیز دچار تحول شده است. در سال 1928، این شاخص شامل 30 سهم بود و این تعداد تا به امروز ثابت مانده است. شاخص کنونی میانگین صنعتی داوجونز شامل شرکت های فعلی زیر است.
شاخص داوجونز، به عنوان یک شاخص بازار سهام، در چندین بورس جهانی از جمله بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) و نزدک معامله می شود.
این شاخص در ساعات معاملاتی عادی فعال است که معمولاً از دوشنبه تا جمعه، از ساعت 5 عصر تا 11:30 شب به وقت ایران ادامه دارد. این زمان ها معادل 3:30 بعد از ظهر تا 10 شب به وقت اروپای مرکزی است.
توجه به این نکته ضروری است که شاخص داوجونز به صورت قرارداد آتی نیز معامله می شود که به سرمایه گذاران امکان می دهد در مورد قیمت آینده این شاخص گمانه زنی کنند. ساعات معاملاتی قراردادهای آتی معمولاً طولانی تر از ساعات معاملاتی عادی است و بسته به بورس و قرارداد ممکن است متفاوت باشد.
توصیه می شود برای اطلاع از ساعات دقیق معاملاتی شاخص داوجونز با کارگزار خود یا بورس مربوطه تماس بگیرید تا اطلاعات دقیقی برای نیازهای معاملاتی خود داشته باشید.
روش های مختلفی برای سرمایه گذاری در سهامی که شاخص داوجونز را تشکیل می دهند وجود دارند. یکی از گزینه ها خرید مستقیم سهام از طریق یک حساب اوراق بهادار است که درآمدی منظم از طریق سود سهام فراهم می کند. گزینه دیگر استفاده از مشتقات سهام مانند CFD ها است که به سرمایه گذاران این امکان را می دهد تا بدون مالکیت سهام، بر افزایش یا کاهش قیمت آنها سفته بازی کنند. به دلیل نقدشوندگی بالا، پیدا کردن کارگزاری که این سهام آمریکایی را ارائه دهد آسان است.
شاخص داوجونز یک معیار جهانی است و می توان در تمام ترکیب آن از طریق ETF ها سرمایه گذاری کرد. ETF نوعی صندوق سرمایه گذاری قابل معامله در بورس است که ترکیب و عملکرد شاخص را تکرار می کند. همچنین می توان بدون استفاده از ETF از مشتقاتی مانند CFD ها برای معامله بر روی شاخص داوجونز استفاده کرد. با این حال، CFD ها به دلیل ریسک بالا، به ویژه هنگام استفاده از اهرم، فقط برای سرمایه گذاران با تجربه مناسب هستند.
