بازار بین المللی فارکس همچنان رو به رشد است و امروز افراد بیشتری علاقمند به کسب پول در بازار فارکس هستند. مردم با سطوح مختلف آگاهی دربارۀ نحوۀ کارکرد فارکس و با اهداف متفاوت وارد معامله می شوند. اما هرکسیکه به هر شکلی وارد دنیای معاملات می شود باید با مبانی و نحوۀ کار در بازار آشنا باشد. قاعدتاً باید معلومات ابتدایی را سریع و گام به گام آموخت اما برای اینکه تبدیل به یک معامله گر حرفه ای شوید و بتوانید کسب سود کنید باید مطالعات عمیقی دربارۀ مبانی فارکس، تحلیل تکنیکی و تحلیل بنیادی، استراتژی ها و ابزارهای معاملاتی داشته باشید.
بیایید یادگیری معاملۀ فارکس را شروع کنیم.
مبتدی ها در معاملات فارکس اغلب با این مشکل مواجه هستند که شناختی از ماهیت فارکس و نحوۀ کارش ندارند. البته مبتدی ها معمولاً اشتباهاتی مانند اهداف غیرواقعی، طمع، شتابزدگی و فقدان معلومات دارند و به همین دلیل است که اغلب افرادی که معاملات را شروع می کنند ناامید می شوند و دستاوردی ندارند. قبل از شروع، ضروری است که با ماهیت بازار فارکس و نحوۀ کارش آشنا شوید.
یک معامله گر فارکس کسی است که در زمینۀ مبادلات ارزی و انجام عملیات های متنوع ارزی، اوراق بهادار بطور مستقل یا بنا بر درخواست مشتریان فعال است و از طریق واسطه ها پرداخت ها برای تراکنش را انجام می دهد.
هر فردیکه دارای یک سرمایۀ اندک و آگاهی از ویژگی های بازار فارکس باشد می تواند یک معامله گر فارکس شود. ضمناً لازم است یک معلومات کلی دربارۀ نحوۀ عملکرد بازار مالی، شکل گیری نرخ های ارز ملی و عوامل مؤثر در ایجاد نرخ ها وجود داشته باشد.
لازم به ذکر است که برای بسیاری از معامله گران مبتدی خیلی سخت است که بتوانند نظم داشته باشند و از آنجاییکه نمی توانند خودشان را کنترل کنند، دست از تلاش می کشند و تسلیم احساسات می شوند که موارد غیرقابل قبولی برای معامله در بازار فارکس محسوب می شوند. تصمیم های معاملاتی باید کاملاً مبتنی بر محاسبات دقیق و تحلیل و پیش بینی های دقیق باشند. به منظور به حداقل رساندن تاثیر عواطف و احساسات بر کار، بسیاری از افراد ابتدا با حساب های مجازی (غیرواقعی) تمرین می کنند و فقط بعد از آنکه در مواجه با همۀ مشکلات به مهارت برسند، کار با حساب واقعی را آغاز می کنند.
یک معامله گر فارکس می تواند از روش های مختلفی برای انجام تحلیل و محاسبۀ تراکنش ها استفاده کند. تحلیل تکنیکی و تحلیل بنیادی طرفداران خودشان را دارند ضمن اینکه افرادی هم هستند که از روش ها و ابزارهای مختص به خودشان بهره می برند.
معامله گرانی که تحلیل تکنیکی را ترجیح می دهند از اندیکاتورهای تکنیکی، ابزارهای گرافیکی، نمودارهای شمعی و تحلیل امواج برای کارشان استفاده می کنند. به دلیل وجود داده های فراوان که کاربرد نسبتاً ساده ای هم دارند، این نوع از تحلیل محبوبیت زیادی دارد.
بسیاری از معامله گران تحلیل بنیادی را ترجیح می دهند. این گزینه برای آنهاییکه معاملات بلندمدت انجام می دهند مناسب است. تحلیل بنیادی از پیچیدگی بیشتری برخوردار است زیرا برای بکارگیری آن باید مقدار زیادی از اطلاعات تحلیل شوند و از یک ذهنیت تحلیلی برخودار بود و معلومات خاص دربارۀ اقتصاد کلان داشت. هدف اصلی تحلیل بنیادی این است که تاثیر رویدادهایی خاص بر قیمت یک ارز در آینده پیش بینی شود.
معامله گران باتجربه که تجربۀ بسیار زیادی دارند با استفاده از روش ها، سیستم ها و اکسپرت های تحلیلی مختص به خودشان، می توانند بازار را احساس کنند، بر اساس معلومات و تجربۀ قبلی اقدام به تعیین حرکات قیمت کنند و معاملات سودآور انجام دهند.
صرف نظر از مقدار سرمایه ای که یک معامله گر فارکس استفاده می کند، باید همیشه از قواعد مدیریت پول در فارکس استفاده کند، از سرمایه اش محافظت کند، از خطرهای غیرموجه پرهیز کند و دائماً توانایی هایش را افزایش دهد و سرمایه اش را با الزامات مربوط به نوسانات دائمی بازار وفق دهد.
یک معامله گر به منظور افزایش سرمایۀ اولیه اش و رسیدن به یک درآمد پایدار باید با دقت یک کارگزار را انتخاب کند. سودآوری تراکنش ها و موفقیت معاملات ارتباط مستقیم با تجربۀ شرکت واسطه دارد. کارگزار باید سرمایه را با امنیت نگهداری کند و جایگاه مستحکمی در بین رقبایش داشته باشد و واکنش مناسب به تغییرات در بازار بین المللی نشان دهد.
قبل از هر چیز، ارجحیت های فردی هر کاربر از اهمیت برخوردارند: کشوری که شرکت در آن واقع شده است، جایگاه شرکت در جدول رتبه بندی و تنوع دارائی ها. ما معیارهای اساسی برای انتخاب کارگزارها را به شرح زیر فهرست می کنیم:
● زمان در بازار – کارگزارها اطلاعات مربوط به ثبت شرکت، شرایط فعالیت در فارکس و بازارهای بورس را منتشر می کنند. اگر یک شرکت بیش از ده سال سابقه داشته باشد معنایش این است که دارای یک جایگاه پایدار در معامله است و رتبۀ مشخصی دارد. کارگزارهای نوپا در یک زمان کوتاه به یک جایگاه چشمگیر در بازار می رسد اما اغلب به سرعت جایگاه شان را از دست می دهند و افت می کنند.
● رگولیشن – اگر اختلافی بین شرکت و مشتری رخ دهد، نهاد ناظر و قانونگذار سعی خواهد کرد تا رفع نزاع کرده و یک مصالحه پیدا کند. اگر کارگزار فعالیت های ثبت نشده انجام دهد در آن صورت معامله در برابر خطرات ایمنی ندارد. اگر مشکلی ایجاد شود، امکان احقاق حق در دادگاه ها وجود ندارد. به همین دلیل است که رگولیشن اهمیت دارد.
● اندازۀ حساب معاملاتی، الزامات سرمایۀ اولیه – معامله گران مبتدی برای اینکه بتوانند وسوسۀ انجام معاملات کنترل نشده و اشتیاق کسب سود آسان را کاهش دهند، باید با حداقل سرمایۀ اولیه وارد بازار شوند. برخی از کارگزارها به شما اجازه می دهند که فقط با چند صد دلار بتوانید یک حساب معاملاتی باز و آن را شارژ کنید. کارگزارهایی هم هستند که هزار دلار یا بیشتر برای سرمایۀ اولیه طلب می کنند. مجموع حجم معاملات در حساب معاملاتی شاخصی خواهد بود از فعالیت کارگزار.
● اهرم، برنامه های بونوس – اگر معامله گر پول زیادی نداشته باشد اما بخواهد که حداکثر سود ممکن را داشته باشد، باید از برنامۀ اعطای وام کارگزار استفاده کند. اهرم ایده آل که توسط کارگزارها ارائه می شود 1:100 است. اهرم بزرگتر به معامله گر اجازه می دهند تا سود بیشتری کند هرچند همزمان خطر را نیز افزایش می دهد.
ضمناً
برنامه های وفاداری برای مشتریان یک تاکتیک بازاریابی خوب هستند. کارگزارها با استفاده از حساب های مجازی و بونوس ها مشتریان جدید جذب می کنند. مشتریان منظم می توانند از مزیت های کارمزد و حضور در برنامه های پرومو بهره مند شوند.
● بسته خدمت – اصلی ترین کار یک کارگزار این است که سفارش های معاملاتی مشتری را انجام دهد و ارجحیت هایی معاملاتی مشتریان به مظور کسب مزایا را اجرا کند. استراتژی های معاملاتی، مطالب آموزشی و موضوعی برای مشتریان مبتدی مفید هستند. معامله گران با تجربه به سبدها و حساب های سرمایه گذاری علاقه دارند. اگر یک مشتری بخواهند که زمان و تلاش کمتری برای معاملاتش اختصاص دهد می تواند سرمایه اش را به مدیریت سرمایۀ کارگزار منتقل کند.
کارمزدها – این یکی از اصلی ترین معیارها برای انتخاب یک کارگزار برای انجام معامله و سرمایه گذاری است.
باید اسپرد، اختلاف بین قیمت های خرید و فروش، در کارگزارهای پیشرو را مقایسه کرد و کارگزاری در اولویت انتخاب قرار داد که دارای یک سطح میانگین دریافت کارمزد است. کارمزدهای بالا باعث کاهش سود معاملات می شوند و کارمزدهای حداقلی باعث می شوند تا معامله گران حتی در ضررهای شان پول بیشتری برای خودشان نگه دارند.
هر جفت ارز دارای نوسانات و رفتارها و ویژگی های مختص به خودش است که معامله گران بعد از کسب تجربۀ مناسب در معاملات در بازار آنها را به خوبی درک خواهند کرد. معامله گر با تمرکز بر جفت ارزها که شناخت بهتری از آنها دارد می تواند سود بهتری کسب کند.
به معامله گران مبتدی توصیه می کنیم که همزمان بیشتر از 2 تا 3 جفت ارز را معامله نکنند. فرض کنید که می خواهید پزشکی بخوانید و باید یک تخصص را انتخاب کنید. نمی توانید همزمان هم یک دندانپزشک شوید و هم یک روانکاو و هم یک متخصص بیماری های زنان. درست است؟ تخصص است که تصمیم می گیرد.
اگر می خواهید یک رویکرد تخصصی واحد داشته باشید پس بهتر است از جفت ارزهای GBPUSD, USDCHF and USDJPY استفاده کنید زیرا این سه جفت ارز امکان انجام تحلیل تکنیکی را فراهم می کنند و احساس کنید که هر جفت ارز دارای خصوصیات مختص به خودش است و همزمان حرکات روند را مشاهده کنید.
● GBPUSD – جفت ارز GBPUSD فراز و فرودهای زیادی در نمودار دارد. این جفت ارز به حرکات و نوسانات زیادش شناخته می شود.
● USDCHF – از منظر تاریخی یک همبستگی بالا بین این جفت ارز با EURUSD وجود دارد. فرانک سوئیس اغلب زمانی افزایش ارزش پیدا می کند که معامله گران شروع به خرید آن به عنوان یک دارائی ایمن می کنند.
● USDJPY – جفت ارز USDJPY یک جفت ارز دیگر است که تاثیر زیادی از اخبار مرتبط با دلار آمریکا می گیرد. لازم به ذکر است که سطوح فیبوناچی معمولی برای USDJPY در روند سطوح23.6 و 38.2 هستند.
