تجارت شستشو زمانی اتفاق می‌افتد که یک معامله‌گر یا سرمایه‌گذار یک اوراق بهادار را در یک بازه زمانی کوتاه می‌خرد و می‌فروشد تا سایر فعالان بازار را در مورد قیمت یا نقدینگی یک دارایی گمراه کند. در بازارهای اوراق بهادار، واش تریدینگ غیرقانونی است، اما هنوز مقرراتی در صنعت کریپتو تنظیم نشده است.
در این مقاله، ما در مورد چیستی واشینگ تریدینگ، نحوه کارکرد آن، جایی که معمولاً در بازارهای کریپتو استفاده می‌شود و چگونگی جلوگیری از گرفتار شدن به آن بحث خواهیم کرد.
واش تریدینگ فروشی را تعریف می‌كند كه در آن یک تاجر يک دارایی را می‌فروشد، سپس آن را همزمان با فروش یا تقریباً بازخرید می‌كند.
تجارت شستشو می‌تواند به عنوان نوعی دستکاری بازار مورد استفاده قرار گیرد. یک سرمایه گذار در تلاش برای تأثیر گذاری بر قیمت یا فعالیت تجاری، همان دارایی را به صورت متوالی خریداری و می‌فروشد.
انگیزه‌های مختلفی برای یک تاجر یا شرکتی وجود دارد که بخواهد در تجارت شستشو شرکت کند. هدف ممکن است تحریک فعالیت خرید به منظور افزایش قیمت‌ها یا تشویق فروش برای کاهش قیمت‌ها باشد. انگیزه دیگر ممکن است شامل تلاش یک معامله‌گر برای استفاده از تجارت شستشو برای از دست دادن سرمایه باشد، و سپس برای خرید دارایی با هزینه کمتر که اساساً به دنبال تخفیف مالیاتی است.
اگرچه تجارت شستشو ممکن است شامل چندین معامله‌گر، شرکت و حساب مختلف باشد، انگیزه یکسان است. هدف از تجارت شستشو گمراه کردن، افزایش درک قیمت و حجم یک دارایی مالی است که معامله می‌شود.
در سطح پایه، واش تریدینگ، سرمایه‌گذاری است که همزمان یک دارایی را خرید و فروش می‌کند. با این حال، یک تجارت شستشوی واقعی با در نظر گرفتن قصد سرمایه گذار فراتر می‌رود.
بنابراین، به طور کلی دو شرط برای تایید معامله شستشو رعایت می‌شود.
شرط اول نیت است. تاجر شستشو باید استراتژی خاصی برای خرید و فروش یک دارایی قبل از موعد داشته باشد. باز هم، تجارت شستشو در تلاش برای گمراه کردن انجام می‌شود. در نتیجه، چندین حساب برای تلاش به منظور از بین بردن ارائه نادرست مورد نیاز است.
معامله‌گر یا شرکت، معاملاتی را روی یک دارایی انجام می‌دهد، اما از حساب‌های مختلف برای ایجاد تغییر قیمت یا افزایش حجم معاملات استفاده می‌کند. حساب دارای دارایی، دارایی را به حساب دیگری از معامله‌گر شستشو می‌فروشد.
شرط دوم نتیجه است. نتیجه معامله باید یک معامله شستشو باشد که در آن سرمایه گذار با استفاده از حساب‌هایی که مالکیت یکسان یا مشترک دارند، همان دارایی را خریده و فروخته است.
یکی از راه‌های تعیین اینکه آیا معاملات شستشو در حال انجام است یا خیر، بررسی وضعیت مالی سرمایه گذار است. اگر معامله موقعیت کلی سرمایه گذار را تغییر ندهد یا آن‌ها را در معرض هر نوع ریسک بازار قرار دهد، می‌توان آن را یک شستشو در نظر گرفت.
بیایید فرض کنیم یک تاجر سهام به نام جو و یک شرکت کارگزاری داریم که برای خرید و فروش سریع سهام در شرکت ABC تبانی دارند. ایده این است که سایر سرمایه گذاران متوجه فعالیت سهام ABC شده و تصمیم می‌گیرند در ABC سرمایه گذاری کنند. با خرید ABC توسط این سرمایه گذاران، قیمت افزایش می‌یابد و جو از این رالی سود می‌برد. سپس، «جو» سهام ABC را شورت می‌کند، قیمت را پایین می‌آورد و از روند نزولی قیمت سود می‌برد.
واش تریدینگ در مورد ارزهای رمزنگاری شده نیز مشکوک بوده است، به خصوص با وجود این که تنظیم کننده‌ها به کندی وجود آن را تنظیم می‌کنند. در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، زمانی که پروژه‌های بلاکچین از طریق ICOها (ارائه اولیه کوین) پول جمع آوری می‌کردند، درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری جمعی می‌توانست به صرافی‌ها بازگردانده شود تا سطح علاقه بیشتری به پروژه جدید نشان داده شود.
به عنوان مثال، سرمایه گذاران بزرگ در یک پروژه کریپتو، XYZ، ممکن است با استفاده از چندین آدرس، مقداری کریپتو XYZ بیشتری از آن پروژه خریداری کنند. هنگامی که آن‌ها XYZ اضافی را به دست آوردند، سپس همان مقدار XYZ را به صرافی‌ها منتقل می‌کنند. در آن مرحله، XYZ را به اتر تبدیل می‌کردند و از آن اتر برای خرید XYZ بیشتر استفاده می‌کردند. این رفتار برای مدتی ادامه می‌یابد و از چندین آدرس برای پنهان کردن قصد خود استفاده می‌کند.
سرمایه گذاران خارجی شاهد افزایش علاقه و حجم در XYZ خواهند بود، سپس تصمیم می‌گیرند در درازمدت پروژه را خریداری کنند. این علاقه اضافی از طرف دارندگان خارجی با قصد بلند مدت، قیمت XYZ را افزایش می‌دهد. سپس، سرمایه گذار بزرگ برخی از رمزارز XYZ خود را با سود می‌فروشد. در اصل، سرمایه‌گذاران بزرگ XYZ از تجارت شستشو استفاده می‌کنند تا دیگران را در مورد منافع سوداگرانه در پروژه گمراه کنند – بنابراین آن‌ها می‌توانند در نهایت دارایی خود را با سود کنار بگذارند.
در ظاهر، واش تریدینگ و بازارسازی ممکن است یکسان به نظر برسند.
بازارسازی عبارت است از خرید و فروش همان مقدار دارایی در یک زمان، اما احتمالاً در مکان‌های مختلف. به عنوان مثال، یک بازارساز بیت کوین آن را در دسترس یک معامله‌گر قرار می‌دهد تا در یک صرافی به قیمت ۴۹۳۰۰ دلار خریداری کند. سپس، زمانی که یک سرمایه‌گذار تصمیم می‌گیرد ۰.۰۱ بیت کوین بخرد که بازارساز به آن‌ها فروخته است، بازارساز به سرعت ۰.۰۱ بیت کوین را به قیمت ۴۹۲۰۰ دلار در صرافی دیگر خریداری می‌کند. بازارساز در بازار ثابت خواهد ماند، اما از گسترش و تفاوت قیمت بیت کوین سود برده است.
تفاوت کلیدی بین بازارسازی و تجارت شستشو در نیت است. بازارسازی خدماتی را با در دسترس قرار دادن دارایی برای سایر سرمایه گذاران برای خرید و فروش ارائه می‌دهد. بنابراین، سرمایه گذاران دیگری نیز درگیر معاملات بازارساز هستند. بازارساز اجازه می‌دهد رمزارز خود را برای خرید شخص دیگری (که نمی‌شناسند) در دسترس قرار دهد.
از سوی دیگر، تجارت شستشو زمانی است که تنها «طرفین» در معامله، حساب‌هایی با مالکیت مشترک هستند. یک معامله‌گر شستشو از حساب‌های دارای مالکیت مشترک و سودمند استفاده می‌کند تا «طرفین» معامله باشد. به این ترتیب، یک معامله گر شستشو به طور موثر با خود – و نه هیچ کس دیگری – معامله می‌کند. در نتیجه هیچ منفعتی فوری جز گمراه کردن دیگران در مورد قیمت یا حجم دارایی مالی وجود ندارد.
توکن‌های غیرقابل تعویض، اخیراً در برابر واش تریدینگ مورد بررسی قرار گرفته‌اند. ابتدا، بیایید آنچه را که NFTها را متفاوت می‌کند مرور کنیم، سپس توضیح دهیم که چگونه تجارت شستشو با NFTها ممکن است رخ دهد.
برای درک NFTها، ابتدا باید با یک توکن قابل تعویض شروع کنیم. توکن قابل تعویض، دارایی است که می‌توان آن را مبادله کرد. ارز فیات قابل تعویض است. من و شما می‌توانیم اسکناس‌های 10 دلاری را معامله کنیم، و ما همچنان ارزش یکسانی خواهیم داشت.
توکن‌های غیر قابل تعویض متفاوت هستند زیرا هر یک منحصر به فرد هستند. املاک غیر قابل تعویض است. من و تو می‌توانیم برای دو خانه‌مان، در یک خیابان در یک محله، یک پلان داشته باشیم. با این حال، خانه شما ممکن است ارتقاء یافته باشد، و شاید وضعیت بهتری داشته باشد. بنابراین، اگر ما به سادگی خانه‌ها را معامله کنیم، مبادله ارزش برابر نخواهد بود.
در کریپتو، یک NFT به سادگی چیزی منحصر به فرد است که مالک و سایر جزئیات آن در یک بلاکچین ذخیره می‌شود. به سرعت افزایش مقدار NFT برای خرید و جمع آوری وجود دارد.
اگر شما یک خالق NFT هستید، می‌خواهید راهی برای برجسته شدن NFT خود داشته باشید تا مردم بتوانند آن را از شما بخرند و شما بتوانید سود ببرید. به همین دلیل واش ترید وارد فضای NFT شده است.
یک تاجر شستشو NFT خود را می‌خرد و می‌فروشد تا حجم و علاقه متورم و احتمالاً افزایش قیمت را نشان دهد. (تاجر شستشو هم قیمت خرید و هم قیمت فروش را کنترل می‌کند – بنابراین آن‌ها می‌توانند آن را با قیمت بالاتری از خودشان بخرند.) این رفتار می‌تواند بارها و بارها تکرار شود.
در نتیجه، خارجی‌ها با مشاهده این افزایش فعالیت ممکن است خرید NFT را با قیمتی متورم در نظر بگیرند. هنگامی که NFT به یک خارجی فروخته می‌شود، سازنده NFT تفاوت را به جیب می‌زند.
اخیراً، Chainalysis تحقیق در مورد این موضوع را تکمیل کرد و 110 آدرس کیف پول را پیدا کرد که مجموعاً 8.9 میلیون دلار از واش تریدینگ فعال سود بردند.
خیر، قانون بورس کالا، تجارت شستشو را ممنوع کرده است. قبل از تصویب، معامله گران معمولاً از واش تریدینگ برای دستکاری بازارها و قیمت سهام استفاده می‌کردند. کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) همچنین مقرراتی را در مورد تجارت شستشو اعمال می‌کند، از جمله دستورالعمل‌هایی که کارگزاران را از سود بردن در نتیجه فعالیت تجارت شستشو منع می‌کند.
همچنین قوانینی در مورد معاملات شستشو وجود دارد. این قوانین سرمایه گذاران را از کسر زیان سرمایه از مالیات (از فروش یا معاملات اوراق بهادار) که از فروش شستشو حاصل می‌شود منع می‌کند. به عنوان مثال، معامله گرانی که از معاملات شستشو در سهام برای رد شدن از صورت حساب مالیاتی استفاده می‌کنند، همچنان بدهکار قبض مالیاتی هستند.
با این حال، مقررات مربوط به کریپتو هنوز فراگیر نشده است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) به ارزهای دیجیتال علاقه نشان داده است. با این حال، NFTها اوراق بهادار در نظر گرفته نمی‌شوند، زیرا غیر قابل تعویض هستند و خارج از حوزه SEC هستند.
به همین ترتیب، IRS ارزهای دیجیتال را دارایی می‌داند نه اوراق بهادار. تا زمانی که تنظیم کننده‌ها متوجه نشوند که صلاحیت چه کسی برای نظارت بر کریپتو اعمال می‌شود، خطر تجارت شستشو وجود دارد – و بنابراین، داده‌های قیمت و حجم گمراه‌کننده.
تجارت شستشو در بازارهای کوچکتر و جدیدتر نسبت به بازارهای بزرگتر و معتبرتر رایج است. این به این دلیل است که بازارهای کوچکتر راحت‌تر دستکاری می‌شوند.
یک نهنگ بزرگ می‌تواند به راحتی بازار را در رمزارزهای کوچک حرکت دهد، زیرا اندازه موجودی آن‌ها می‌تواند با ارزش خود کریپتو قابل مقایسه باشد. با کریپتوهای کوچک، فقط خرید و فروش اندکی باعث می‌شود برخی ربات‌ها بیدار شوند و حجم بیشتری در بازار ایجاد کنند.
علاوه بر این، کوین‌های جدیدی که به بازار اضافه می‌شوند، تاریخچه قیمت یا حجمی ندارند. بنابراین، توسعه دهندگان یا سایر افراد داخلی ممکن است درگیر معاملات شستشو شوند تا شرکت کنندگان را در مورد ارزش واقعی کوین گمراه کنند.
در نهایت، بسیاری از NFTها هیچ حجم یا علاقه‌ای در معاملات خود ندارند. بنابراین، صاحبان NFT می‌توانند به راحتی در واش تریدینگ شرکت کنند تا خریداران ناآگاه را به خرید NFT با قیمت متورم ترغیب کنند. بهترین دفاع در برابر تجارت شستشو، اجتناب از مسائل جدید، ارزهای دیجیتال با ارزش کوچک و NFT است.
برای جلوگیری از قربانی شدن یک حادثه تجارت شستشو، به سمت ارزهای دیجیتال معتبرتر و با حجم بیشتر متمایل شوید. هر چه بازار بزرگتر باشد، سرمایه بیشتری برای دستکاری بازار برای بازیگران بدخواه مورد نیاز است. همان‌طور که می‌توانید تصور کنید، انجام این کار در بازارهای بزرگی مانند بیت کوین یا اتریوم که صدها میلیارد دلار ارزش دارند بسیار دشوار است.
هرچه ارزش بازار کریپتو بزرگتر باشد، صرافی‌های بیشتری با آن معامله می‌کنند که به طور موثر امکان کشف قیمت بهتر را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، اگر یک صرافی اجازه داد و ستدهای شستشو را بدهد، آربیتراژورها هرگونه تفاوت در قیمت گذاری با صرافی‌های دیگر را حذف خواهند کرد. هرچه ارز دیجیتال بزرگتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که چندین صرافی در آن بازار معامله کنند – که به فرصت‌های آربیتراژ بین مکان‌های مختلف اجازه می‌دهد تا قیمت‌ها را به یک خط بازگرداند.
در نهایت، آن بازارهایی را جستجو کنید که سابقه تجاری ثابتی دارند. به این ترتیب، می‌توانید حجم تراکنش‌های کنونی را با تاریخچه آن ارز دیجیتال مقایسه کنید. این مقایسه نشان می‌دهد که آیا حجم بسیار زیاد وارد بازار شده است و احتمالاً شرکت کنندگان را گمراه می‌کند.
هر معامله‌گر یا سرمایه گذار خوبی برای معاملات خود برنامه و استراتژی خواهد داشت. داشتن یک فرآیند و روش تکرارپذیر برای ورود به معاملات و موقعیت‌ها – همراه با فرآیندی برای استراتژی خروج از معامله – چیزی است که ثبات را در تجارت به ارمغان می‌آورد. در برنامه معاملاتی خود، سن و اندازه ارز دیجیتال را نیز در نظر بگیرید.
معاملات شستشو شامل قصد گمراه کردن و فریب فعالان بازار در مورد قیمت دارایی و یا حجم معاملات انجام شده است. تجارت شستشو اغلب در کریپتوها – و به ویژه با NFTهای دارای نقدینگی کم – انجام می‌شود، زیرا مقررات هنوز به این طبقه دارایی جدید نرسیده‌اند.
تا زمانی که مقررات به‌روزرسانی نشده‌اند، می‌توانید با معامله در بازارهای کریپتو که اندازه بزرگ‌تری دارند و تاریخچه قیمت طولانی‌تری دارند، قربانی معامله‌گران شستشو نشوید.
