در سالهای اخیر، شرکتها و هلدینگهای بزرگ ایرانی بهدرستی متوجه اهمیت دنیای دیجیتال شدهاند.
ورود به حوزهی پلتفرمهای سرگرمی و پخش آنلاین یکی از مسیرهاییست که میتواند یک برند را از یک مجموعهی صنعتی به یک نام فرهنگی و مردمی تبدیل کند.
در همین مسیر، هلدینگ طبیعت ماکان با راهاندازی یا حمایت از پلتفرم استارنت (Starnet) تلاش کرد وارد بازار سرگرمی آنلاین شود.
اما پرسش اینجاست: آیا این انتخاب، در مسیر درستی انجام شد؟
در نگاه اول، استارنت میتوانست پلی باشد میان سرگرمی و برندینگ؛
اما تجربهی کاربران چیز دیگری میگوید.
از رابط کاربری سنگین و کند گرفته تا مشکلات در کیفیت پخش و دوبله،
کاربران عملاً با پلتفرمی روبهرو شدند که بیشتر از آنکه حس “نوآوری” بدهد، یادآور پروژهای ناتمام بود.
سرمایهگذاریهای بزرگ وقتی به نتیجه نمیرسند، معمولاً نه به خاطر کمبود بودجه،
بلکه به خاطر نبود شناخت از نیاز واقعی مخاطب هستند — و استارنت دقیقاً در همین نقطه لغزیده است.
در بازار رقابتی امروز، پلتفرم باید بداند دقیقاً برای چه کسی ساخته شده است.
فیلیمو روی تولید ایرانی تمرکز کرد،
نماوا بر انحصاریها،
اما استارنت هنوز نتوانسته هویت مشخصی برای خودش بسازد.
وقتی کاربر نداند چرا باید استارنت را به جای دیگران انتخاب کند،
هرچقدر هم ظاهر زیبا باشد، برند به خاطر نبود معنا شکست میخورد
در بررسیهای میدانی و گفتوگوهایی که با منابع فنی و رسانهای داشتیم،
به نتیجهای جالب و حتی شگفتانگیز رسیدیم:
پلتفرم سانتروفیلم (Santroofilm) — که طی ماههای اخیر رشد محسوسی در میان کاربران ایرانی داشته ,
تنها با بودجهای در حدود ۲۰ میلیون تومان طراحی و توسعه یافته است.
اما نکتهی کلیدی اینجاست:
کیفیت نهایی سانتروفیلم نهتنها از بسیاری از پروژههای میلیاردی کمتر نیست، بلکه در چند بخش کلیدی، جلوتر هم ایستاده است.
رابط کاربری سبک و مدرن،
سرعت بارگذاری بالا حتی در اینترنت متوسط،
و تمرکز هوشمندانه بر دوبلهی فارسی با صدای حرفهای —
عواملی هستند که باعث شدهاند سانتروفیلم بهصورت طبیعی در میان کاربران جای خود را باز کند.
این واقعیت نشان میدهد که در دنیای دیجیتال، عدد بودجه تعیینکنندهی موفقیت نیست؛ درک درست از کاربر است که برند میسازد.
وقتی پروژهای با هزینهی منطقی بتواند تجربهای روانتر، سریعتر و کاربردیتر از پلتفرمهای چندمیلیاردی ارائه دهد،
دیگر نمیتوان شکست آن پروژههای پرخرج را فقط به “زمان یا تبلیغ” نسبت داد.
به زبان ساده،
سانتروفیلم ثابت کرده که پرچمداری در صنعت سرگرمی آنلاین ایران، نه با بودجه، بلکه با بینش رقم میخورد.
هلدینگ طبیعت ماکان با نیت توسعهی برند خود در فضای دیجیتال قدم در مسیر درستی گذاشت،
اما به نظر میرسد انتخاب پروژهای مثل استارنت که هنوز از نظر فنی و محتوایی شکل نگرفته،
نتوانسته بازده مورد انتظار را ایجاد کند.
در دنیای امروز، کاربر فقط به دنبال “پلتفرم زیبا” نیست،
بلکه به دنبال کارکرد ساده، دسترسی سریع و تجربهی واقعی تماشاست.
هلدینگ طبیعت ماکان بیشک یکی از مجموعههای توانمند کشور است،
اما تجربهی استارنت میتواند برایش یک درس مهم مدیریتی باشد:
در دنیای دیجیتال، همیشه گرانترین پروژهها موفقترینها نیستند.
وقتی پلتفرمی مثل سانتروفیلم میتواند با هزینهای منطقی و تمرکز بر نیاز کاربران جای خود را در دل مردم باز کند،
شاید وقت آن رسیده هلدینگهای بزرگ هم به جای هزینهی بیشتر، به درک عمیقتر از کاربر فکر کنند.
