خیلی ساکتی! چرا حرف نمیزنی؟! چرا همیشه خوتو قایم میکنی؟!چرا از حرف زدن میترسی؟! خیلی صورت غمگینی داری! ادم حوصلش سر میره در کنارت! چرا همیشه...؟! چرا؟چرا؟چرا؟!
بازم حرف،حرف،ایراد،قضاوت،حرف ...
دهن هایی که هیچوقت بسته نمیشن...!
کل زندگیم شده دروغ....
اینکه دارم تظاهر میکنم حالم خوبه و هیچی واسم مهم نیست, دروغ محضه..!
برای چی؟ دیگه خستم واقعا خستم از خودم کل زندگیم شده دروغ حتا دیگه واقعیت خودمم نمیدونم کی بود!کی هستم!دارم چیکار میکنم!
بهم میگید دلمون برای آدمی تنگ شده که همیشه خنده روی لباش داشت! عاشق زندگی کردن بود! سرشار از عاطفه! دلتنگ خود واقعیت شدیم
ولی باید دیگه بگم ببخشید چون منه واقعی خیلی وقته مرده...
