
روستای پاطاق در شرق سرپلذهاب و در ۳۴ درجه عرض و ۴۵ درجه طول جغرافیایی واقع شده است.
این روستا حدود متر از سطح دریا ارتفاع دارد و قدمتی بسیار کهن دارد و در قرار گرفتن در پایین طاق گرا به پای طاق یا پاطاق معروف است.
از این روستا بارها در تاریخ یاد شده است و مورخان معتقدند که در زمانهای بسیار کهن شهری بزرگ در این این مکان وجود داشته است، مردم این روستا از ایل کلهر، گوران و تیرههای کرندی هستند که اکثرا شیعه و عدهای اهل حق هستند و با گویش کردی کلهری صحبت میکنند.
از اماکن طبیعی این روستا میتوان به کوه بانه ریز، سراب ماراب، چشمههای گرمک، قلقلهلان و رودهای نیسانه یا پاطاق اشاره کرد.
گذرگاه امام عباس یا درعباس نیز در این منطقه است که میگویند گذرگاه حضرت ابوالفضل بوده است.
در این روستا امکاناتی از قبیل مدرسه و خانه بهداشت وجود دارد و بهورز آن خانم عزیزی میباشد.
تعدادی از خانوادههای این روستا عبارتاند از ؛
رفتاری، ملکنیازی، امینی، یاری، پویان نژاد، ساروتی، ناصری، خالدی، خسروبیگی، بربریان، رحیمی، عظیمی، فلاحی، کرمی، رشیدی، بانصیری، عزیزی، عزیزیان، عزیزی فلاح، اسدی، شیرمحمدی، خدامرادی، سعادتی، رستمی، شیرخان ملکی، ملکی، رضایی، نظری، نجفی، سلیمی، عباسی، دارابی، کشتمند، عمیدی، امینی، کنگربانی، پار، نوروزی، ارچین، سهیلی، مرادی، اسدیانفر، مرادپور، بساطی، علافی، قیطاسی، محمودی، اکبری، بابایی، محمدی، صادقی و ... ۷۸ خانوار با جمعیتی حدود ۳۲۵ نفر در این روستا زندگی میکنند.