سریال جدید آقای تاریخساز، حسن فتحی، جیران، اثر چندان موفقی نیست. البته الآن فیلمبرداری از یک بوزینه هم اگر برایش تبلیغ شود و بازیگرش سلبریتی باشد؛ حتما خواهد فروخت و یکی هم یا عاشق بوزینه ست یا عاشق چشموچال و چیز دیگری ست، در مجازی ما را مورد عنایت قرار میدهد و میگوید: سریال عالی ست! فقط جای شهرزاد و شب دهم خالی ست!
جیران شاید ضعیفترین کاری باشد که آقای فتحی ساخته، مثل جزیره که ضعیفترین کار آقای مقدم هست بلاشک! اما چرا جیران اینطوری شده و فتحی خان سقوط کرده؟
با فساد سینماییمون، با آشغالدونی نمایش خانگی که یه پا GEM TV ست، حتی بدتر از آن! چون GEM TV مظاهرش ترکیهای و خارجی ست ولی تلویزیون و نمایش خانگی، مظاهرش مثلا ایرانی ست! (خودزنی ست!) با پولهای کثیف، دستمزدهای نجومی، مال حروم خوردهشده و حقوق کارگر و فیلمبردار و... رو ندادن هم، کاری نداریم. (هر چند که در اصل باید با این کار داشتهباشیم، متأسفانه معلوماتام قد نمیدهد)
مشکل اصلی جیران از اول نمایان است! سریال اصلا تاریخی نیست! الکی رفته زمان قدیم! هیچ چیز این سریال تاریخی نیست و داستان اصلا جنبه تاریخ و گذشتگان و... ندارد. این از همان ابتدا معلوم هست و هر کسی میفهمد که اینا یه مشت آدم اند که الکی لباس پوشیدند و ادای قدیمیها را درمیآورند. لوکیشن و محل فیلمبرداری هم همین سرکوچه ست! یعنی سریال همان اول لو میرود که: همه چیز تصنعی ست! حتی یک بچه کوچک هم با یک نگاه، میفهمد که این سریال الکی ست و مثلا تاریخی ست. متوجه میشود که اینا همه بازیگر اند و صحنههای الآن اند و هیچوقت باور نمیکند که این یک قصه تاریخی ست و ما در یک فضای تاریخی قرار داریم؛ همیشه با خود میگوید: این فقط یک سریال است که الکی و مثلا تاریخی ست.
دیگر این رو لطفا از ما قبول کنید، سریال با این مشکل، دیگر نمیتواند بستر و محیط مناسبی درآورد. یعنی نه شاهاش شاه است، نه دربارش دربار است، نه جیراناش جیران است، نه امیرکبیرش امیرکبیر است؛ کلا همه چیزش الکی ست! تصنعی ست! مشکل همین است که سریال، در ارائه یک فضا، محیط، بستر یا حتی شکلوشمایل تاریخی هم، ناکام میماند. این باعث میشود جوهره سریال و پایه آن، خراب، الکی، تصنعی و حتی کمی چرت شود! اینطوری ست که در نهایت همیشه میدانیم که این یک فیلم است، همیشه میدانیم که همه چیز تصنعی ست و همیشه هم میدانیم که همه چیز الکی ست.
حسن آقا فتحی جوری رفتار کردند که انگار اولین فیلم تاریخی ایشان هست و هیچ رزومه و کارنامهای ندارند و هیچ چیزی هم از فضاهای تاریخی، متوجه نیستند. جیران نمیداند کجا ایستاده و نسبتش با تاریخ، موضوعی که لاجرم باید به آن بپردازد، کاملا نامشخص و گنگ است.
در انتها از خیاط جیران تشکر میکنیم؛ امروزه که مد ما از 10 سال پیش جهان و اکنون ترکیه میآید و پارهپوره و گشاد و دهنباز میپوشیم، این لباسها یادآوری کرد که ایران چبست و چه چیزهایی دارد و ما چقدر خودتخریبگر هستیم! (منتها دور برت نداره خیاطباشی! یکم از ترکیه تو هم الهام گرفتی، جلوباز هم هست مانتوهات!)