خیلی راحت و خلاصه، قنجومنج و جمعوجور، فیلمنامه "راز بقا" که نوشته تکی (برای اولین بار درسینمای ایران!) امیر وفایی (نویسنده نون خ) ست، خیلی خوب است! یک چیزهایی دارد. همه خنده و طنز و زیبایی ماجرا و سریال و تمام جذابیتش هم، بخاطر همین فیلمنامه ست! منتها کارگردانیاش... خصوصا فیلمبرداریاش.... یک چیزی زیر صفر که نه! نامتناهی زیر صفر است! بنده دقت کردم و دیدم که سریال، 3 تا دستیار کارگردان دارد! آواتار هم 3تا دستیار کارگردان نداشته والا! این چطوری 3تا دستیار کارگردان دارد؟ فکر میکنم جای آقای آقاخانی (کارگردان)، این 3 نفر سریال رو فیلمبرداری کردند! فیلمبردار کار هم که واقعا گل کاشته، فکر کنم آخرین کارشون فیلمبرداری مجالس عروسی بوده! (همون هم پایین سطحش...)
کاراکترها و شخصیتها هم به مدد فیلمنامه قوی و بازی بازیگران، بخوبی ساخته شدند. کارگردانی اما در روایت قصه و خطوربط ماجرا، یک فاجعه محض است! اصلا چی شد بهرام افشاری افتاد زندان؟ کی واکسنها تقلبی شد؟ چرا واکسن دزدید؟ واقعا کارگردانی و خصوصا فیلمبرداری و دوربین، یک چیز ورای صفر، ورای منفی و ورای نابود است! این یک چیز اصلا ضدسینما ست! یک پاتک حسابی به بدترین فیلمهای بدترین سینماهای تاریخ! تا حدی کاراکتر بهرام افشاری میتواند قصه و مخاطب را نگه دارد، بقیه چی؟ همچین بگی، نگی؛ برادر (حسن معجونی) هم بینظیر است ولی پتانسیلهایش کشف میشود؟ شکوفا میشود؟ ایرج چی؟ مادر؟ بابا خاندانی؟ کاراکترهای کلا تعطیل فیلم (خانمها جز مادر و دو فروشنده جواهری) چی؟ فقط یکم نورالدین خانزاده هست و مادر و برادر و دختر برادر! وای خدا! از کجا این ایده رو آوردید؟ بینظیره! بفرمایید چایی...
نکته مثبت دیگر، حضور جمعی از اساتید "نون خ" است، شاید بخوبی نون خ نباشند ولی هنوز هم خیلی خوب اند. در سینما (ببخشید، سگدانی) ما نابازیگرها یا بازیگرهای کمکار و کشفنشده، صد مرتبه از چهرهها (کریهها) و سلبریتیها (بیچارهها) بهتر اند! اصلا از هر نظر که شما حساب کنید! از هر نظر بهتر اند! در کل سینمای دنیا هم تا حدی همینطور است ولی در سگدانی ما، وضع بسیار بدتر است
در مورد "راز بقا" همین به ذهنم میرسد؛ نسبت به "نون خ" حرکتی عقبگرد و ضعیفتر است و جذابیتهای تصویری و سینمایی ندارد، شاید فقط شوخیهای فیلمنامهاش بهتر باشد که هر چند، شخصیتها، داستان و خطوربط قصه، در "نون خ" بسیار بهتر است. کمی متکی ست بر بازی بازیگر و شوخیهای کلامی و بازیهای کوچک، اما در کل وضعیتش خیلی شفاف و مشخص است؛ فیلمنامه متوسطی دارد (نسبت به آشغالها، عالی ست!) و فاقد کارگردانی ست.
هنین قدر کوتاه راجبش کفایت میکند؛ از همان اول عمق فاجعه در کارگردانی و عمق خوبی در فیلمنامه، به چشم میآید.