گر حکم شود که مست گیرند

#تضمین

«گر حکم شود که مست گیرند

در شهر هر آنچه هست گیرند »

مست قدرت و شهوت و مست اختیار

در منسب خود هر آنکه مفسد است گیرند

داروغه و دزد و عسس و و شیخ ریاکار

هم وکیل و هم قاضی و سرپرست گیرند

آن کس که زند نعره مستانه شبانگاه

خشمی است که از شارع خودپرست گیرند

کس خواهد اگر ریشه طراری بخشکد

آغشته به خون شده هر آنکه دست گیرند

هم زاهد دین فروش و هم اهل ریا را

بر لوح جبین هر آنکه پینه بست گیرند

سر سلسله ظلم و ستمکاری به مردم

پیش از همه کدخدای می پرست گیرند

آنکس که ز رانت و رانخواری شده فربه

باید مچ او به کینه و به خست گیرند

هم مختلس و محتکر و وکیل مجلس

هم جاهل و هم کافر بت پرست گیرند

القصه اگر حکم شود که مست گیرند

باید که ملائک ز همان الست گیرند

عرفان نکن آلوده نیرنگ و ریاکاری غزل را

بگذار که فهوای کلام قافیه ها بدست گیرند

#سعیدعرفانی

تضمین : سبکی از سروده است که شاعر بین یا مصرعی از یک شعر را انتخاب و ادامه آن را بر اساس همان وزن و قافیه می‌سراید .