✒️استفاده از شنود و دوربین مخفی در منزل: ابزار کشف یا نقض قانون؟
یکی از پرسش‌های پرتکرار در فضای مشاوره‌های حقوقی این است:
«آیا می‌توانم در خانه دوربین یا دستگاه شنود نصب کنم تا رفتار همسرم را ضبط کنم و در دادگاه ارائه بدهم؟»
پاسخ کوتاه و حقوقی این است: خیر، چنین اقدامی جرم تلقی میشه و قابلیت استناد قانونی ندارد.
بسیاری از افرادی که با بحران‌هایی مانند خیانت زناشویی یا مصرف مواد مخدر از سوی همسر مواجه هستند، در نهایت تصمیم می‌گیرند با نصب دوربین یا دستگاه شنود، مستنداتی جمع‌آوری کنند. اما لازم است بدانیم که حتی اگر قاضی این دلیل شمارا مشاهده کند، رأیی بر مبنای آن‌ها صادر نمی‌کند؛ چراکه چنین مستنداتی از راه نقض حریم خصوصی و بدون مجوز قانونی تهیه شده‌اند.
قانون‌گذار به صراحت حفظ حریم خصوصی افراد حتی در فضای خانوادگی را الزامی می‌داند. شنود، افشای اسرار، ورود غیرمجاز به حریم شخصی، همگی از جمله مواردی هستند که قانون برای آن‌ها مجازات در نظر گرفته است. در واقع، نه تنها این مدارک پذیرفته نمی‌شوند، بلکه فرد ضبط‌کننده ممکن است با شکایت کیفری همسر خود مواجه شود.
برخی از افراد ممکن است استدلال کنند که:
«مهم نیست چه می‌شود، فقط می‌خواهم خیانت یا جرمش ثابت شود تا رأی بگیرم.»
اما این افراد یک نکته مهم را از قلم انداخته‌اند:
قاضی اصلاً به فیلم نگاه نمی‌کند.
به دلیل غیرقانونی بودن مستندات، قاضی این ریسک را نمی‌کند که رایی بر مبنای شنود صادر کند مگر ادله دیگری هم وجود داشته باشد وگرنه اگر تنها دلیل شما استناد به شنود است ؛ قاضی فیلم یا صدای ضبط شده را رویت نمی‌کند.
ضمن اینکه در تعاریف حقوقی، فیلم و صدای ضبط شده جزو امارات به حساب می‌آید نه ادله(دلایل).
جمع‌بندی:
هرچند که دغدغه کشف حقیقت قابل درک است اما نصب دوربین یا شنود در منزل بدون رضایت طرف مقابل، حتی اگر با نیت اثبات جرم باشد، نقض حریم خصوصی تلقی شده و در دادگاه نه تنها پذیرفته نمی‌شود، بلکه ممکن است به ضرر خود فرد تمام شود.
