کسری تیزنا
کسری تیزنا
خواندن ۳ دقیقه·۶ روز پیش

خرید مجازی طلا؛ سرمایه‌گذاری یا قمار؟

«این زمین، جای قماره؛ پس قمارباز می‌خواد، نه زاهد.»
«این زمین، جای قماره؛ پس قمارباز می‌خواد، نه زاهد.»


✒️«این زمین، جای قماره؛ پس قمارباز می‌خواد، نه زاهد.»

این جمله شاید کمی تند به نظر برسه، اما وقتی پای عناوینی مثل خرید طلا به‌صورت مجازی، طلای آب‌شده یا بحثی به نام خالی‌فروشی وسط میاد؛ باید با همین دید نگاه کرد.

🟢در این مطلب قصد دارم بدون ورود به مباحث تخصصی و قوانین خشک و طولانی، خیلی ساده درباره‌ی یکی از خطرناک‌ترین مدل‌های سرمایه‌گذاری مجازی صحبت کنم:

🟡فروش طلا بدون پشتوانه واقعی.
بحث رو فقط به فروش مجازی طلا محدود می‌کنم و توضیح برای سایر موضوعات مثل کلاهبرداری در خرید طلای آب‌شده و خالی‌فروشی رو به آینده موکول میکنم.



✒️اصل ماجرا چیه؟

در گذشته اصلی وجود داشت که برای چاپ اسکناس، بانک مرکزی موظف بود به همون میزان طلا و ارز و اوراق قرضه و... پشتوانه داشته باشه.
(حالا کاری به اینکه این اصل توی کشور ما نقض میشه ندارم)
موضوع ما چیز دیگریست
سوال اینه:
چطور ممکنه بدون هیچ طلا یا پشتوانه واقعی، خرید و فروش طلا انجام بشه؟

جواب اینه: با یک سیستم معیوب و چند مجوز ساده.



🔊وقتی نظارت فقط ظاهریه...

برای شروع فعالیت یک موسسه مالی و اعتباری، فقط یک سری مجوزهای اولیه و سپرده‌گذاری تضمینی لازم داره؛ اما تأیید نهایی اون موسسه توسط بانک مرکزی ممکنه سال‌ها طول بکشه.

تا قبل از بحران‌هایی مثل ماجرای مؤسسه «کاسپین»، بانک مرکزی اجازه فعالیت می‌داد، اما مسئولیت نمی‌پذیرفت. درگاه بانک مرکزی هم فقط می‌نوشت «در صف تایید بانک مرکزی».
الان؟ دیگه حتی اون رو هم نمی‌نویسن.

وقتی اوضاع به هم می‌ریزه، بانک مرکزی خیلی راحت می‌گه:
«ما که تاییدش نکرده بودیم!»
و موسسه هم دیگه توی هیچ لیستی نیست.
بگذریم.

🔵حالا بیایم سراغ فروش مجازی طلا

در این مدل، فروشنده مجازی فقط یک درصد خیلی ناچیز توی بانک مرکزی یا اتحادیه صنفی مرتبط به عنوان پشتوانه تامین میذاره و بعد تا شش برابر اون، میتونه طلا بفروشه؛ بدون اینکه حتی ذره‌ای طلا وجود خارجی داشته باشه.

انجمن صنفی و سازمان های نظارتی هم فقط نظاره گر نشستن.


🟠بعضی افراد مخصوصاً توی شبکه‌های اجتماعی، می‌گن فلان سایت فروش طلا معتبره چون «نشان اعتماد الکترونیک» داره و سریع هم کد معرفشون رو می‌فرستن که از قافله جا نمونن.

اما واقعیت اینه که اون نماد فقط نشون می‌ده سایت درگاه پرداخت داره و فیشینگ نیست؛
نه اینکه محصولش معتبره یا پشتوانه داره.

مثلاً ممکنه یه فروشگاه با اون نماد، هم پشمک بفروشه هم آب معدنی؛ اما هیچ تضمینی درباره کیفیت آب معدنی و اتفاقات بعدش وجود نداره.



✅️وقتی بدون پشتوانه، طلا فروخته می‌شه

فرض کنید شما ۱٪ تضمین در بانک قرار میدید. بعد میاید و باهاش تا ۶ برابر، طلا می‌فروشید.
یعنی پشتوانه واقعی‌ای برای اون طلا وجود نداره.

در حالی‌که یک مغازه‌دار اگه اجناسش تموم بشه، در مغازه رو می‌بنده تا دوباره اجناس رو برای فروش موجود کنه.
اما این مدل فروشنده مجازی، همچنان به فروش ادامه می‌ده؛ حتی وقتی عملاً هیچی توی انبار یا حسابش نیست!

❌️این اتفاق فقط در بازار طلا نیست

این مدل فروش و سوداگری در بازارهای دیگه هم هست:

که در بازار بلاک‌چین، به صورت شت‌کوین‌ها ظاهر می‌شه؛

در پیش‌فروش ساختمان، وقتی ششصد واحد پیش‌فروش می‌شه در حالی‌که فقط امکان ساخت صد واحد وجود داره؛

در بانکداری هم با پدیده‌ی ناترازی مالی روبه‌رو هستیم ؛
مثل بحران‌هایی که برای بانک‌های نور، کاسپین یا حالا بانک آینده پیش اومده.


⛔️وقتی قانون فقط هشدار می‌ده

در این سیستم، نهاد های نظارتی فقط هشدار میدن ولی ورود نمی‌کنن و اگه اتفاقی بیفته، فقط بیان میکنن که:
«ما که هشدار داده بودیم.»


🟣حالا پیشنهاد من نتیجه‌گیری با عقل هستش نه با هیجان.

اگر قصد ورود به این حوزه رو دارید؛ مثل قمار بهش نگاه کن، نه سرمایه‌گذاری.
هیچ وقت بیش از حدی که می‌تونی از دست بدی، واردش نشو.
سقف منطقی برای این کار نهایتاً ۱۰ میلیون تومنه.
بیشتر از این مبلغ ، ریسکش بالاتر از اونه که بشه اسمشو «سرمایه‌گذاری» گذاشت.

پایان.

بانک مرکزیطلامشاوره حقوقیمشاور حقوقیحقوقی
✒️روایتگر مشکلات حقوقی مردم با نگاهی فراتر از چهارچوب خشک قوانین؛ با چاشنی سینما و صیاصط. ✒️(هرروز یک نکته کپسولی حقوقی به همراه معرفی یک فیلم سینمایی)
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید