غم‌انگیزترین فیلم های سینمای ایران

سلام

از ابتدای حضورم در ویرگول با خودم قرار گذاشته بودم که به ازای هر مطلب حقوقی، یک معرفی سینمایی هم بنویسم؛ ترجیحاً از سینمای ایران.

اما اوضاع کمی به‌هم ریخت و تصمیم گرفتم فعلاً فقط فیلم‌های خوب معرفی کنم تا ببینیم چه زاید باز...

چند روز پیش جناب آقای سیدمهدار بنی‌هاشمی معرفی فیلم رنگ خدا را منتشر کردند و همان‌جا به فکرم رسید که باز هم کمی از مسیر همیشگی‌ام فاصله بگیرم و بروم سراغ فیلم‌هایی که واقعاً پدرِ صاب بچه‌‌یِ مخاطب رو درمیارن.

فیلمباز واقعی کسیه که سراغ فیلم‌های کمتر دیده‌شده بره.

برای همین من نمیگم: بی‌بدن، درخت گردو، حوض نقاشی، دهلیز یا طلا و مس...

میگم:

باشو غریبه کوچک

فیلمی ضد جنگ با بازی استادانه بانو سوسن تسلیمی همسر سابق داریوش فرهنگ که هرچی از زیبایی و غم این فیلم بگم کم گفتم...

بیضایی هم مثل مرحوم کیارستمی درجهان جزو کارگردان های شناخته شده محسوب میشه و یکی از فیلم هایی که فیلمباز های جهان بیضایی رو باهاش میشناسن همین باشو غریبه کوچک هستش...

فارغ از اینکه این فیلم چقدر زیباست و چقدر خانم تسلیمی زیبا بازی کرده؛ درام داستان فقط محدود به فیلم نیست و خانم تسلیمی همونطوری از داریوش فرهنگ جدا میشه که گلاب آدینه سال ها بعد از مهدی هاشمی جدا میشه؛ باشو توی دنیای واقعی هم فقیر باقی میمونه و صرفا یک دکه کوچک توی جنوب کشور میزنه، به خاطر مهاجرت خانم تسلیمی این فیلم خیلی محجور باقی موند و خیلی محدود طی سی سال اخیر از تلویزیون پخش شدش (نهایت هفت یا هشت دفعه توی این مدت پخش شده باشه).

البته این فیلم برای منم خیلی ویژه هستش چون خودم شمالی هستم و با فیلم حسابی کیف کردم.

ولی واقعا نمیدونم چرا هرچی فیلم و سریال گیلانی که ساخته میشه سرشار از غم و بدبختیه...

همین الان هم که یاد سریال گل پامچال و پس از باران میوفتم اعصابم خورد میشه؛

خب یکم درامش رو سبکتر میگرفتید بی انصاف ها🥲

خدایاااااااااااا

چقدر این فیلم قشنگه

من با این فیلم بزرگ شدم

و دیدن این فیلم رو توصیه میکنم (از نون شب واجبتره)🙂

این فیلم واقعا زیبا ولی زجرآوره 🫠🥲

چقدر گفتم فیلم 😐😐

در دنیای سینمای هند (خالیوود) آمیتاب پاچان فیلم تاریکی رو بازی کرده که انصافا، هم موضوعش قشنگه (به شدت غمگین)، هم خودش خوب بازی کرده، هم مرحوم اسماعیلی به شدت زیبا دوبله کرده ولی نباید از این غافل بشیم که ما خودمون رابطه مزگان داریم و پوران درخشنده با فیلم سینمایی رابطه و سال بعدش با پرنده کوچک خوشبختی تونست روایتگر خوبی درحوزه معلولین باشه

(البته فکر کنم درخشنده توی حوزه فیلم معلولین سه گانه داشته باشه ولی فیلم سومش رو یادم نمیاد)

برسیم به همون معرفی که باعث شد این مطلب رو آماده کنم

(من هیچوقت رنگ خدارو کامل ندیدم چون وقتی میدیدمش، همسن و سال آقای رمضانی (بازیگر نابینای فیلم) بودم و همیشه با گریه وسط کار بلند میشدم و میرفتم...)

تا به امروز هم این فیلم رو ندیدم و خب درآینده هم نمیبینم (:

کیسه برنج

اعصاب معصاب برای ما باقی نذاشت

چه مرضیه اخه فیلم های اون موقع حتما باید روایتگر غم میبودن...

به قول اکبر عبدی هر فیلمی که طرف هیچ چیز نداره جز یدونه خر و همون خرش توی بیابون میمیره و بدبخت میشه، میره تمام جایزه هارو درو میکنه ولی ما که خودمون رو پاره میکنیم که مخاطب خوشحال باشه و بخنده به ما میگن دلقک و هیچ تقدیری از ما نمیشه...

وقتی داشتم فیلم رو سرچ میکردم تا تصویرش رو دانلود کنم دیدم یک پیجی توی اینستاگرام یه تعبیر درجه یک از یکی از سکانس های این فیلم داشته که خودتون برید سرچ کنید ((خدایا معصومه خانم بازی درنیار)) و کلیپش رو بیینید 🥲🫠🫠

یادمه اون زمانی که جیران گریه میکرد منم گریه میکردم و میگفتم خب ببرش پارک دیگه🥲🥲🥲

برای استاد محمد کاسبی دعا کنید.

واقعا توی سینما محجور باقی موند و سینما اون روی سگش رو بهش نشون داد وگرنه هم میتونست کارگردان خوبی باشه هم چندین و چند نوع بازی درجه یک و متفاوت و متنوع از خودش به جا بذاره.

من سینما رو با فیلم شنا در زمستان که هنوزم معتقدم بهترین درام داستانی سینمای ایرانه (نظر خودمه و به خودم مربوطه🤕) شناختم (از این لحاظ که کارگردانی چیه و فیلم سازی چیه) (فکر کنم هشت یا نه سالم بود که دیدمش)

حال استاد خوب نیست و توی بخش مراقب های ویژه است.

منم سعی کردم امسال توی جایی که کار میکنم از استاد تقدیر بشه ولی خب گویا سال گذشته خود استاد گفته بودن که حال و احوال خوشی ندارن و حوصله اینکه تشریف بیارن و ازشون تقدیر بشه رو ندارن و امسال هم که تصمیم گیرنده های مجموعه نظرشون روی یک برنامه دیگری است ولی اگر جشنواره فجر امسال نره سراغ آقای کاسبی خیلی بی معرفتی کرده و توف بهشون 😐☹️🗡🔪

(قبلا به صورت جداگانه شنا در زمستان رو معرفی کرده بودم برای همین اینجا چیزی نمیگم و میتونید برید توی معرفی بخش خودش درمورد فیلم مطالبش رو بخونید)

اون فسقلی سمت چپ، حسین سلیمانی هستش

و اون فسقلی سمت راست خانم اقبالی نوه ناصر گیتی جاه هستن که الان فکر کنم آمریکا یا آلمان یا فرانسه یا.... باشه(خلاصه یه جایی هست دیگه به من چه😐)

لعنت بر سازنده این فیلم🫠🤕

بابا حداقل پایانش رو تلخ انتخاب نمیکردید...

لعنت بهت خانم معتمدآریا که انقدر خوب بازی کردی و جگر مارو تو بچگی آتیش زدی🫠🫠🥲

خدا بگم این داوودنژاد رو چکار کنه

چی بود ساختی آخه. (استاد علیرضا داوودنژاد).

چرا انقدر قشنگ و تلخ ساختی این فیلم رو...

فیلم نیاز که داوودنژاد خودش رو با این فیلم بین کارگردان ها تثبیت کرد و خون تازه ای به سینمای ایران تزریق کرده بود...

پایان فیلم زیبا و ناراحت کننده است🥲🫠

بلند شوووووو

بلند شوووووووووو

سینمایی پدر یکی از اون ساخته های زیبای مجیدی هستش که مطمئنم ندیدید.

اگر هم دیده باشید باید بگم نکنه شما هم فیلمباز هستید؟ 🤔🧐

مجید مجیدی یه زمان سلطان درام ساز های ایران بود و نمیدونم چرا موتورش مثل جوونی هاش روشن نمیشه...

کاش توی موقعی که موتورش روشن بود پونزده شونزده تا فیلم دیگه هم میساخت...

حالا همینقدر تلخ همینقدر تلخ...

البته اکثرا مجیدی رو با آواز گنجشک ها می‌شناسن که خب حق هم دارن و آواز گنجشک ها فیلم سطح پایینی نیست و در نوع خودش درجه یکه

خدا بگم این محمودی هارو چکار کنه...

مردک مگه مرض داری انقدر تلخ میسازی‌...

پدر من توی سینما دراومد...

یادمه به پهنای صورت اشک میرختم

منکه بچه ای بیش نبودم🫠🫠🫠🫠

یادش بخیر، طی یک عملیات اینتلیجنس سرویسی با پول خورد هام رفتم سینما و دیدمش و چندین هفته بعد خواهرم با سی دی فیلم اومد و یه بار هم با اون دیدم و نمیتونستم بگم قبلا توی سینما دیدمش و یه بار دیگه با اون گریه کردم ☺️😭

فیلمی که مادرم با زور بهم فهموند که بابا این فیلمه و نمکی درواقع فخیم زاده هستش که خودش کارگردان فیلمه ولی من با گریه میگفتم نههههههههه این نمکی واقعیه و همچنان به پهنای صورت اشک میرختم...

خلاصه که مادرم دیدن این فیلم رو برای من ممنوع کرده بود ولی هم از تلویزیون فرت و فرت پخش میشد هم سی دیش توی خونه ما بود😭😭

آخرش یه روز سی دی فیلم رو شکستم و از اون روز به بعد دیگه زهرماری تحت عنوان نمکی و مسافران مهتاب ندیدم (حتی تلویزیون هم دیگه پخشش نکرد)

چیه بابا! حالمون بد شد از بدحالی. همش میخونه میرن آدما! کجا میره؟؟ میان خوبه 🙂

این فیلم نسبتا جدید محسوب میشه ولی چون احساس میکنم افراد زیادی ندیدن معرفی میکنم.

تینا پاکروان آزار داره.

یه روانپزشک باید بره.

کارگردانی کار فوق‌العاده‌ست.

شما بهترین دوربین رو هم داشته باشی نمیتونی توی نور تند وسط ظهری که توی این فیلم هست تصویر بگیری...

از سکانس ابتدایی کار متوجه میشی با یک کار خوب طرف شدی؛

فیلمی پر از رنگ، بازیگرهایی که درست انتخاب شدن، موضوعی شیرین اما یهویی آخر فیلم برمیخوریم به ذهن مریض پاکروان که همین تکنیک رو توی تاسیان هم پیاده کرد...

چون میدونستم قراره چی بشه از تاسیان سه قسمت ابتدایی رو دیدم و قسمت آخر و روی شصت خودم خاک ریختم چون پایان بندی های پاکروان رو میشناختم🥲🤕☹️

شاید یک روزی سرم خلوت شد و نشستم فکر کردم و فیلم های بیشتری یادم اومد اما فعلا معرفی همین چندتا فیلم رو از من قبول کنید چون امروز جمعه است و همین روز تعطیلی هم دارم آماده میشم برم سرکار برای همین فرصت زندگی هم ندارم چه برسه فکر کردن به فیلم هایی که با دیدنشون آدم با گریه ضجه بزنه🥲.

اما فعلا شما میتونید به سیاهه بالا، مهمان داریم و امروز و آبادان یازده ۶۰ و بوسیدن روی ماه و باران و فرش باد و شکار و... رو اضافه کنید 🥲🫠🙂