وقتی صحبت از رابطه والدین با فرزندان می شود، تصور می کنیم فقط فرزندان توسط والدین تربیت می شوند و غافلیم از نقش فرزندان در تربیت والدین. مادر ایران و عصمت احمدیان از آن مادرهایی است که بچه هایش او را رشد دادند...
کتاب "مادر ایران" به نمایندگی از تمام شیرزنان ایرانی روایتگر داستان پرفراز و نشیب بانو عصمت احمدیان، مادر شهیدان فرجوانی است مادری که در همان دوران جز بانوان فعال در در ستاد پشتیبانی دفاع مقدس بود و دو یادگاری هم در زمان جنگ از خود به چای گذاشت و آن هم فرزندان عزیز تر از جان خود بودند.
این بانو در زمان حال نیز یکی از زنان مادران تاثیر گذار و الگو در شهر ماندگار ایران، اهواز است و همچنان هم علاقه مند به کمک و انجام عمور خیریه می باشد. کتاب "مادر ایران" تحقیق آن بر عهده سید محمد آل عمران و نرگس اسکندری بوده و از سری کتاب های تاریخ شفاهی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی می باشد که توسط انتشارات راه یار در قطع رقعی وبا 320 صفحه به چاپ رسیده است. این کتاب در سایت های معتبر از جمله سایت کتاب قم قابل تهیه می باشد.
تاریخ نگاری انقلاب اسلامی عمیقأبه «روایت زنان» این انقلاب و طبعا به خود انقلاب بدهکار است. زنان شهید انقلاب و دفاع مقدس، زنان مبارز پیش از انقلاب، همسران مبارزان انقلاب، همسران رزمندگان و شهدا و آزادگان و جانبازان، مربیان پرورشی، معلمان و مبلغان فرهنگی، جهادگران، دانشمندان، پژوهشگران، کارآفرینان و... هنوز به راستی روایت نشده اند؛
زنانی که محور خانواده بوده اند و حضور آنها در عرصه های گوناگون، مساوی با همراهی و حضور اعضای خانواده در انقلاب بوده است. آنها در سکوت، تمام بار تربیت نیروهای انقلاب را به دوش کشیده اند و باز هم در سکوت، روایت تلاش و مجاهدت زنانه و مادرانه خود را در حاشیه موفقیت مردان انقلابی شان دیده اند.
جایگاه زنان در میانه و گوشه گوشه رویدادهای سازنده ومقوم انقلاب اسلامی و همچنین در خلق مفاهیم و ساختارها و نهادها و نیز تثبیت ارزش ها و تداوم کنش های انقلابی انکارناپذیر است؛ اما در جریان تاریخ نگاری رویداد محور و شهرت زده و کلیشه ای، غالبا به سفیدی بین سطور و گاهی هم به تک روزنه هایی سپرده شده است که مردان انقلاب در روایت های خود، به دنیای زنان انقلاب و پشتیبانی انقلاب باز کرده اند.
زن تراز انقلاب اسلامی می تواند زنی باشد در دل روستایی که با چند بچه قدونیم قد کنار تنور، برای جبهه ها نان می پزد. می تواند زنی باشد که به خواست خدا فرزندی ندارد؛ اما عرصہ تکلیف را رها نمیکند و با راه اندازی مکتب یا مدرسه ای، کمر به تربیت فرزندان جامعه پیرامونش می بندد.
می تواند دختر مجردی باشد که دست روزگار سرنوشتش را به گونه ای رقم زده است که در کنار پدر و مادر یا خواهر و برادر یا حتی عمویا عمه اش زندگی می کند؛ اما بلاتکلیف و پله، روزگار نمی گذراند و برحسب توانش کارهای برزمین مانده را به دوش میکشد. می تواند زنی باشد که در کنار همسرداری و تربیت فرزندان، خودش و جامعه اش را هم به خاطر دارد و... تاریخ انقلاب ما پر است از این زنان، چراغی باید تا آنها را در اطرافمان ببینیم.
خلأخسارت بار این روایت را جریان های غرب زده و فمنیستی، به خوبی پر می کنند و در فقدان روایت زنان به معنای واقعی کلمه «تاریخ ساز» انقلاب اسلامی، به ترویج الگوهای غیربومی، بیگانه با سنت و آیین و فرهنگ و نیز مستحیل در یوتوپیای غربی مشغول اند.
