در 21 تیرماه سال 1380 پسرهای زیادی در ایران به دنیا آمدند، اما یکی از آنها 26 سال بعد باعث سربلندی همه ایرانی ها شد. در شهر نجف آباد به دنیا آمد و اسمش رو گذاشتن محسن و تا آخر عمر در همانجا زندگی کرد. در کنار پدر و مادرش بزرگ شد و دین و اخلاق را خیلی قشنگ از آنها فرا گرفت.
از کودکی نماز و روزه را شروع کرد و منتظر سن تکلیف نماند. در همان دوران کودکی وقتی پدر و مادر سحر ماه رمضان بیدارش نمی کردند، بدون سحری روزه می گرفت. قرآن را هم خیلی زود یادگرفت و معمولا در مدرسه سر صف قرآن می خواند. اما فرشتگان در 16 مرداد سال 1396 به سراغش آمدند و او را با خود به پیش خداوند برد.
کتاب "آقا محسن" به قلم محمد علی جابری و همراهی تصاویر زیبا از امیر گروسیان چند داستان بسیار زیبا از این شهید جاویدان را روایت می کند. این کتاب توسط انتشارات کتابک در قطع رقعی و با 48 صفحه به چاپ رسیده است. برای خرید کتاب آقا محسن اینجا را کلیک کنید.
با دوستانش قرار گذاشتند بروند سرزمین موج های آبی. بلیطشان برای ساعت هشت شب تا دوازده بود.
شب قبلش محسن داخل گروه پیام داد: «ساعت هشت و نیم اذان می گویند، آن وقت نمازمان را کجا بخوانیم؟» دوستش مجید نوشت: «به خدا ما هم مسلمان هستیم، توبیا، همانجایک گوشه نمازمان را هم می خوانیم.» محسن قبول نکرد و گفت: «نه، من تا نماز نخوانم نمی آیم.» مجید تهدیدش کرد که اگر دیر آمدی باید برای همه بستنی بخری. او هم قبول کرد.
دوستان محسن سر ساعت هشت رفتند داخل و مشغول بازی شدند. ساعت ته مجید آمد سمت رختکن و دنبال محسن گشت، اما هنوز خبری از او نبود.
چند دقیقه بعد سر و کله ی محسن پیدا شد و گفت: «خیلی التماس کردم تا اجازه دادند در اتاق غریق نجات ها نماز بخوانم.» دم در به او گفته بودند: «برو داخل، آنجایک نمازخانه ی کوچک هست.» محسن قبول نکرده و گفته بود: «دوست ندارم در مقابل خدای خودم با لباس نامناسب به نماز بایستم.)
