خبر فوری برای خودم

امروز می‌خواهم دو قسمت پی در پی از داستان بی‌‌گاهان را منتشر کنم این‌جا شاید کمک‌ام کند این وقفه‌ی غمناک نوشتنم زودتر تمام شود...

یک مدت درازی نوشتم و نوشتم با همان وسواس‌های معمول... برای یک خواننده‌ای می‌نویسم که ان‌شاالله پنجاه سال بعد مرگم بخواند و بعد نقدهای مثبت بنوبسد و بگوید همین یک داستان بی‌سروته طولانی ثابت می‌کند که این شخص نه فقط معلم بی‌مصرف که نوبسنده‌ی مهملی هم بوده است...

خلاصه جایی نروید الان برمی‌گردم...