دومین کتاب چالش کتابخوانی طاقچه، کتاب موهبت کامل نبودن از برنه براون و ترجمه‌ی اکرم کرمی، انتخاب من بود.
• پذیرش داستان خود و دوست داشتن خود در جریان داستان، شجاعانه‌ترین کاری‌ست که می‌توان در تمام عمر انجام داد.
این کتاب از جمله کتاب‌های روانشناسی و خودیاریه، که سفری رو آغاز می‌کنه برای زندگی‌ای بهتر و اصیل‌تر. به ما کمک می‌کنه تا با خودمون آشتی کنیم و در صلح باشیم، یاد بگیریم چطور به خود عشق بورزیم و زندگی همراه با آرامش رو تجربه کنیم.
جامعه‌ی کمال‌گرای امروزی، ما رو به سمتی سوق میده که از خود واقعی‌مون فاصله بگیریم و در تلاش برای یه زندگی آرمانی، عمر و آرامش‌مون رو از دست بدیم و به روح‌مون آسیب بزنیم.
کتاب "خودت بودن" رو یاد میده. اینکه خودت رو بشناسی و با تمام نقص‌ها، کاستی‌ها، ضعف‌ها و کامل نبودن‌ها، خودِ ناقص و آسیب‌پذیرت رو بپذیری و دوست داشته باشی؛ روی خودت کار کنی، برای ارتقای شخصیت و سبک‌زندگیت. "بدون کار کردن روی خود، تغییر نمی‌کنیم، رشد نمی‌کنیم، جلو نمیریم." تلاش برای رسیدن به اهداف و آرزوهامون مهمه، اما مهم‌تر از اون اینه که خودمون رو هرطور که هستیم بپذیریم و بدونیم که وجودمون باارزشه. اون‌وقته که می‌تونیم با آرامش و با تمام وجود زندگی کنیم.
• اگر آن‌قدر شجاع باشیم که با جنبه‌های تاریک وجودمان روبه‌رو شویم، می‌توانیم قدرت بی‌کران جنبه‌های روشن خود را بیابیم.
کتاب اول موهبت‌های کامل نبودن رو عنوان می‌کنه: شجاعت، شفقت و پیوند. "زاد و توشه‌ای که در سفر زندگی به آنها نیاز داریم." این سه چیز به ما احساس ارزشمند و کافی بودن میده. "شجاعت یعنی صادقانه و بی‌پرده درباره آنچه هستیم، آنچه احساس می‌کنیم و آنچه تجربه می‌کنیم، صحبت کنیم." و همچنین رو کردن ضعف و آسیب‌پذیری‌مان. نمونه آن کمک خواستن از دیگران است، در شرایطی که به آن نیاز داریم. اما روی هرکسی نمی‌توان حساب کرد!
•هنگام ارتباط و پیوند آدم‌ها یا یکدیگر ترس و شرم از میان آنها رخت برمی‌بندد.
بعد نویسنده درباره مفاهیم عشق، احساس تعلق و کافی بودن صحبت می‌کنه و با موانع راه آشنامون می‌کنه؛ شرم، ترس، ضعف و آسیب‌پذیری.
• شرم احساس گرمی‌ست که سراپای وجودمان را فرا می‌گیرد و احساس کوچکی، نقص و هرگز کامل نبودن در ما ایجاد می‌کند.
در ادامه راهکارهایی ارائه می‌شه برای مدیریت بحران کمالگرایی و رهاکردن احساسات و تمام چیزهای آزاردهنده‌ی وجودمون. راهکارهایی برای رهاکردن چیزی و در عوض پرورش چیز دیگری در وجودمون.
[براون با تاکیدی ویژه بر تمرین در ساختن عادات مفید و نجات‌بخش، از پرورش روحیه‌ی تاب‌آوری، رها کردن کمالگرایی، رها کردن مقایسه، پرورش بازی و استراحت برای رها کردن فرسودگی و بازدهی و راهکارهایی این‌چنین برای رسیدن به زندگی اصیل و «باتمام‌وجود» سخن به میان آورده است.]
نویسنده در طول کتاب روایت‌های زیادی از تجربه‌های خودش و مصاحبه‌هاش با افراد دیگه آورده و مثال‌هایی می‌زنه که بهتر منظورش رو برسونه. برنه براون پژوهشگر، محقق و سخنران است و این کتاب حاصل چندین سال مطالعه و تحقیق در زمینه‌‌ی شرم، شجاعت، شفقت، آسیب‌پذیری و ... است. خوندن کتاب برای کسایی که کمالگرایی منفی آزارشون میده مفیده. و همچنین در کنارش به موضوعات و مسائل دیگری هم می‌پردازه. اما روند کتاب ممکنه خسته‌کننده باشه و نشه راحت تا آخر پیش رفت، همچنین روایت‌ها به‌قدری زیادن که من واقعا حوصله‌م سر رفت و یه جاهاییش رو کامل رد کردم. به‌هرحال و با این وجود، کتاب خوب و مفیدی بود. و کمک‌کننده برای تغییر در سبک زندگی و تفکرمون.
