به قلبمان سراسیمه چنگ میزنیم و او را مقصر میدانیم
بیقرار برای دریافت توجه و محبت از دیگران به تظاهر کردن اجازه ورود به پوستهمان میدهیم
احساس میکنیم باید سهمی در همه چیز داشته باشیم
در درددل های هر فرد
در دعوا های اتفاق افتاده
در شایعات روزمره
بگذارید مانند برگی بر روی امواج رود باشیم
بگذاریم زندگی بگذرد و او ما را با خود همراه کند
حتما نباید بدوییم گاهی میشود فقط تند تر راه برویم
گریه کنیم،ناراحت بشویم،اخم کنیم،ناراضی به نظر برسیم
دست از تظاهر های دروغانه برداریم
دیگران از آدم های متظاهر خوششان نمیآید
بگذارید ببینند بی نقص نیستید و همانند آنها هستید
شما هم مثل آنها اشتباه میکنید و حق این کار را دارید
صادق بودن کافی نیست،ظاهر ها هم باید صادق باشند
بر روی امواج روان دراز کشیده ام سنگ های شایعه های قدیمی را در اعماق به سختی میتوان دید
بوی دعوا در نسیم میآید و میرود
برگ ها از درختان میافتند و با من هم مسیر میشوند
من از چشم های آدم ها متوجه میشوم که چگونه اند
اگر دیدم حالشان خوب نیست با گفتن جمله ای سعی میکنم چند ثانیه ای چشمانشان را شاد کنم، قلبشان را شاد کنم،حواسشان را پرت کنم
شاید خیلی از چیز ها تقصیر قلب هایمان باشد اما حتما قلبمان نقطه روشنی در چیزی دیده بود که مغز ندیده بود...
به قلبمان اعتماد کنیم اما بگذاریم استراحت کند و در امان باشد:)
نئو(کیاناآتاکیشیزاده)
پ.ن:از جایی که چند وقته ویرگول جو غمگین پاییز و مهمون کرده گفتم یکم جو آرامش هم نیازه
و همچنین ویرگول جایی برای خواندن و نوشتن بود اما الان شده برای سرگرمی یسری از افراد که محتوای پست هاشون هیچ متن یا پادکست غمگین شاد آموزنده دردناک عجیب داستان یا مستند ماندی نیست و این پارتی های که قبلاً چند ماه یکبار توی ویرگول برای عوض شدن جو ها و برگرفته از پی نوشت های بچه ها بود داره به دست یسری ها به بی راهه کشیده میشه و آدمو از اومدن به ویرگول منصرف میکنه
لطفا ماهیت ویرگول رو عوض نکنیم!