من کوروش
https://t.me/my_dreams_EA
هنوز توی دهه دوم زندگیمم...مدرسه میرم و دارم سعی میکنم که کار بکنم و یاد بگیرم
یه چند ماهی رفتم سراغ طراحی سایت و مخصوصا سئو ولی بخاطر درس فعلا ول کردم و از تابستون استارت میزنم باز
سئو دوست داشتنیه البته برای من
وقتی باعث تکامل یه چیزی میشی، باعث میشی که بهتر بشه لذت بخشه
بچه که بودم خیلی برنامه های کار آفرینی و اقتصادی میدیدم از اول به تحلیل و پیشرفت و جستجو گر بودن علاقه داشتم اما الان یمقدار از همه چیز خستم... بدم نمیاد از اینا ولی دیگه از همه چیز خستم
الان فقط دارم سعی میکنم بیشتر تلاش کنم برای روزای بهتر
آهان من کلا با گیم حال نمیکنم بچه که بودم ته بازی کردن مزرعه بازی بود یا یسری بازی های فکری
یه مدت هم پی اس بازی می‌کردم ولی خسته شدم ازش
کلا علاقه زیادی به گیم ندارم
سرگرمیه بچگیم دیدن مستند و برنامه های تحلیلی و نقدی بود و کارآفرینی بعضی مواقعم اخبار میدم
توی پرانتز: بابام اخبار نمی‌بینه و اصلا تلویزیون نمی‌بینه بعد داداشم بهم گیر میداد مثل پیر مردا اخبار نبین
این خاطرات برای ۸ تا ۱۳ سالگیمه
اما از اون ۱۴ سالگی به بعد سوشال مدیا دیگه چیزی بود که من و در خودش غرق کرد البته باز چیز هایی که میدیدم در همین راستا بود
روانشناسی، کارآفرینی، ورزشی، ثروت، موسیقی، تکنولوژی و هوش مصنوعی و البته طراحی سایت و سئو در واقع از همین چرت و پرتی
میدونم خیلی زیاده ولی درکل همینا بود
آره سوشال مدیا خوبه ولی من حالم داره الان ازش بهم میخوره ولی معتادشم...
شاید تقصیر خودمه که ظرفیتش رو ندارم
ولی فک میکنم برام یه مدت دور بودن ازش لازمه...
حرف ورزش شد... بچه که بودم ژیمناستیک میرفتم یه مدت کوتاهم سوارکاری و بعدشم شنا... اما هیچکدوم پایدار نبود
توی مدرسه هم که فقط فوتسال بود و منم بازیم بد نبود ولی دروازبانیم بهتر بود و تو مسابقات میرفتم الان دیگه خودم علاقه ای ندارم
از هشتم بدنسازی رو شروع کردم اما توی خونه چون بابام برای باشگاه اجازه نمی‌داد ( بابام خودشم ورزش کار بوده قبلا دو کار می‌کرده )
اما الان فقط میدوام
واقعا کیم؛ یه فرد میانه گرا مایل به درون گرا کسی که بیشتر مواقع توی دنیای خودشه و داره با خود درونش دعوا می‌کنه همیشه سرش داد میکشه و می‌شنوه
شاید هیچکس نتونه واقعا درکم کنه
البته این عادیه چون این باور رو دارم که هیچکس واقعا نمیتونه کسی رو درک کنه تا وقتی دقیقاً توی شرایطش نباشه البته بازم نمیشه چون نوع تفکرات و افکارشون متفاوته
ولی همینم خیلی ارزشمنده که باز یکی باهات همدردی کنه
رنگ مورد علاقم آبی و سبز تیرست
سیاهم که دیگه گفتن ندارم
هنوز فرق سیاه و مشکی رو نفهمیدم اما سیاه معنی عمیق تری بهم میده و من دوسش دارم
یه فرد مودی... یه آدم نسبتا عصبی که نباید گشنه باشه
راستی کارای خونه رو هم بلدم
آشپزی... لذت بخشه:) رومخ ترین بخشش ظرف شستنه
داداشم میگه بخاطر کوکوهات تحملت میکنم
ولی باعث میشه توی همون چند دیقه حداقل به چیزای دیگه فک نکنم.
چیزی که توی هر شرایطی می‌تونه حالم رو بهتر کنه فقط آهنگه:)
یه پلی لیست که وقتی گوش میدم گریه هام تموم نمیشه...وقتی از همه چیز خسته ام...
کتاب؛اونقدرا کتاب خون نبودم ولی دارم سعی میکنم بشم الان بیشتر به کتابای روانشناسی علاقه دارم تا ببینیم چی پیش میاد
ولی پادکست گوش میدادم نمیتونه جاگزین کتاب باشه اما...
عذابی وژدانی که رهام نمیکنه؛ هر روز انتظاری که از خودم دارم ولی بهش نمی‌رسم... در هر لحظه فک میکنم به جای این کار چه کار دیگه ای می‌تونستم بکنم ولی انجام ندادم...
تنهایی کلمه ای که بعضی وقتا توی ذهنم فریاد میزنم "دیگه بسه":)
روبه جلو...
