حالم خوب نیست، بی تعارف بگم زانو غم بغل گرفتم.
بیش از سه ماهه سر کار نرفتم، یعنی پروژه‌ای نداشتم که انجام بدم تا درآمد داشته باشم.
شغل من به صورت فریلنسری هست و از فضای اینستاگرام و یوتوب برای بازاریابی استفاده می‌کردم که این روزها به لطف مردم شریفمون اجازه فعالیت ندارم و به نداشتن شرف متهم می‌شوم.
در نهایت امروز روزیه که با ٣٠ سال سن باید از دیگران پول قرض کنم تا بدهی‌های مالی‌ام را صاف کنم اما که چه، بدهکاری روی بدهکاری
اضطراب پشت اضطراب
کی ما رو درک می‌کنه...
