دو آسیبپذیری XSS (Cross-Site Scripting) و CSRF (Cross-Site Request Forgery) هر دو آسیبپذیری امنیتی برنامههای وب هستند، اما اهداف و روشهایشان متفاوت هستند.
حملات XSS شامل تزریق اسکریپتهای مخرب به یک صفحه وب است که توسط سایر کاربران مشاهده میشود. این به مهاجم اجازه میدهد تا کد مخرب را در مرورگر قربانی اجرا کند، بهطور بالقوه اطلاعات حساسی مانند کوکیهای جلسه را به سرقت میبرد و اقدامات غیرمجاز را از طرف قربانی فعال میکند.
در مقابل، حملات CSRF شامل فریب دادن کاربر برای انجام یک عمل ناخواسته در یک وبسایت، معمولاً با ارسال درخواست به یک برنامه وب است که به نظر قانونی میرسد اما درواقع جعلی است. مهاجم از جلسه تائید شده کاربر برای انجام اقدامات مخرب بدون اطلاع یا رضایت او استفاده میکند، مانند تغییر رمز عبور، انجام یک تراکنش متقلبانه، یا حذف دادههای او.
بهطور خلاصه، حملات XSS بر تزریق کد مخرب به یک صفحه وب برای به خطر انداختن دادههای کاربر تمرکز دارند، درحالیکه حملات CSRF باهدف سوءاستفاده از رابطه اعتماد بین یک کاربر و یک برنامه وب برای انجام اقدامات ناخواسته است. هر دو آسیبپذیری را میتوان با اجرای کنترلهای امنیتی مناسب، مانند مکانیسمهای اعتبارسنجی ورودی و احراز هویت، و با بهروز نگهداشتن نرمافزار با آخرین وصلههای امنیتی کاهش داد.