دات نت فریمورک و دات نت کور دو فرزند از یک خانواده مقایسه و کاربرد
پلتفرم دات نت که توسط مایکروسافت توسعه‌یافته است، در طول سال‌ها تکامل‌یافته و منجر به دو پیاده‌سازی اصلی شده است: NET Framework و .NET Core. درحالی‌که هر دو پلتفرم یک اصل و نسب مشترک دارند، تفاوت‌های قابل‌توجهی بین آن‌ها ازنظر معماری، سازگاری، عملکرد و گزینه‌های استقرار وجود دارد. هدف این مقاله مقایسه عمیق .NET Framework و .NET Core است و نقاط قوت، ضعف و موارد استفاده مناسب آن‌ها را برجسته می‌کند.
دات نت فریم ورک:
دات نت فریم ورک سابقه‌ای طولانی دارد که ابتدا در سال 2002 منتشر شد. این‌یک پلتفرم بالغ و غنی است که برای ساخت برنامه‌های دسکتاپ ویندوز، برنامه‌های کاربردی وب و نرم‌افزارهای سازمانی طراحی‌شده است. ویژگی‌های کلیدی دات نت فریم ورک عبارت‌اند از:
چهارچوب کامل: دات نت فریم ورک مجموعه‌ای جامع از کتابخانه‌ها، API ها و اجزای زمان اجرا را ارائه می‌دهد که عملکردهای گسترده‌ای را ارائه می‌دهد. از طیف گسترده‌ای از سناریوهای توسعه برنامه‌های ویندوز، ازجمله برنامه‌های دسکتاپ، خدمات وب و برنامه‌های سمت سرور پشتیبانی می‌کند.
ویژگی Windows-Centric: چارچوب دات نت برای توسعه مبتنی بر ویندوز بهینه‌شده است. از ویژگی‌های خاص ویندوز، مانند Windows Presentation Foundation (WPF) برای ایجاد رابط‌های کاربری غنی دسکتاپ و Windows Communication Foundation (WCF) برای ایجاد برنامه‌های کاربردی سرویس گرا استفاده می‌کند.
سازگاری: چارچوب دات نت تأکید قابل‌توجهی بر سازگاری با برنامه‌های کاربردی ویندوز موجود دارد. این اکوسیستم وسیعی از کتابخانه‌ها و چارچوب‌هایی دارد که بر روی آن ساخته‌شده‌اند و به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا از کدها و اجزای موجود استفاده کنند.
ابزارهای توسعه: ویژوال استودیو، محیط توسعه یکپارچه اولیه (IDE) برای دات نت، پشتیبانی گسترده‌ای از توسعه دات نت فریم ورک ارائه می‌دهد. مجموعه‌ای غنی از ابزارها، ازجمله طراحان، قابلیت‌های اشکال‌زدایی و گزینه‌های استقرار ویژه‌برنامه‌های NET Framework را ارائه می‌دهد.
استقرار: برنامه‌های توسعه‌یافته با دات نت فریم ورک نیاز به حضور فریمورک در ماشین هدف‌دارند. این وابستگی می‌تواند به‌اندازه برنامه‌های بزرگ‌تر منجر شود. به‌روزرسانی‌های فریمورک با به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل ویندوز مرتبط هستند و تضمین می‌کنند که برنامه‌های ساخته‌شده بر روی نسخه‌های قدیمی‌تر NET Framework به‌درستی کار می‌کنند.
دات نت کور:
کتابخانه NET Core که در سال 2016 معرفی شد، نشان‌دهنده تکامل مدرن، چند پلتفرمی و منبع باز پلت فرم دات نت است. در مقایسه با NET Framework چندین مزیت را ارائه می‌دهد که آن را برای سناریوهای مختلف مناسب می‌کند:
چندسکویی: .NET Core برای اجرا بر روی چندین پلتفرم ازجمله Windows، macOS و Linux طراحی‌شده است. توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازد تا برنامه‌هایی بسازند که به یک سیستم‌عامل محدود نمی‌شوند و انعطاف‌پذیری و دسترسی را افزایش می‌دهند.
ماژولار و سبک: NET Core از یک رویکرد ماژولار پیروی می‌کند و به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که فقط کتابخانه‌های موردنیاز را شامل شوند که درنتیجه اندازه برنامه‌های کاربردی کوچک‌تر و عملکرد بهبودیافته است. این معماری مدولار همچنین ایجاد میکرو سرویس‌ها را تسهیل می‌کند و امکان استفاده کارآمد از منابع را فراهم می‌کند.
عملکرد: NET Core عملکرد بهتری را در مقایسه با .NET Framework نشان می‌دهد. از تکنیک‌های تلفیقی مدرن (JIT) و بهینه‌سازی‌های زمان اجرا استفاده می‌کند و زمان راه‌اندازی سریع‌تر، حافظه کمتر و سرعت اجرا را بهبود می‌بخشد.
ویژگی‌های زبان مدرن: NET Core از جدیدترین ویژگی‌های زبان C# پشتیبانی می‌کند و به توسعه‌دهندگان امکان دسترسی به ساختارهای برنامه‌نویسی مدرن و بهره‌وری بهبودیافته را می‌دهد. همچنین شامل پشتیبانی از فناوری‌های جدید مانند ASP.NET Core است که امکان ایجاد برنامه‌های کاربردی وب با کارایی بالا را فراهم می‌کند.
کانتینرسازی یا Containerization: با ماهیت سبک و پشتیبانی از فناوری‌های کانتینری مانند Docker، .NET Core برای معماری میکرو سرویس‌ها و توسعه بومی ابری مناسب است. مقیاس‌پذیری، استفاده کارآمد از منابع و استقرار آسان در محیط‌های کانتینری را فراهم می‌کند.
استفاده از تجزیه‌وتحلیل مورد:
انتخاب بین .NET Framework و .NET Core به نیازهای پروژه خاص و پلتفرم‌های هدف بستگی دارد. در اینجا برخی از ملاحظات مورداستفاده برای هر یک آورده شده است:
موارد استفاده .NET Framework:
برنامه‌های دسکتاپ ویندوز: دات نت فریم ورک قابلیت‌های UI غنی را از طریق WPF ارائه می‌دهد که آن را برای ساخت برنامه‌های دسکتاپ ویندوز با رابط‌های کاربری پیچیده ایدئال می‌کند.
برنامه‌های قدیمی: اگر نیاز به حفظ یا ارتقای برنامه‌های ویندوز موجود بر روی .NET Framework دارید، توصیه می‌شود برای اطمینان از سازگاری و استفاده از اکوسیستم گسترده، از آن استفاده کنید.
نرم‌افزار Enterprise: برای برنامه‌های کاربردی در سطح سازمانی که به ویژگی‌ها، یکپارچه‌سازی‌ها و چارچوب‌های تثبیت‌شده مخصوص ویندوز تکیه می‌کنند، Net Framework پایه‌ای قوی را فراهم می‌کند.
موارد استفاده دات نت کور:
برنامه‌های Cross-Platform: برای توسعه برنامه‌هایی که نیاز به اجرا بر روی چندین پلتفرم ازجمله Windows، macOS و Linux دارند، .NET Core قابلیت‌های بین پلتفرمی لازم را فراهم می‌کند. این آن را برای سناریوهایی که پلتفرم مستقل است مناسب می‌کند این‌یک الزام است.
میکرو سرویس‌ها و برنامه‌های Cloud-Native: طبیعت سبک، بهینه‌سازی عملکرد و پشتیبانی از کانتینر دات‌نت Core، آن را برای ساختن معماری‌های میکرو سرویس‌های بومی ابری مقیاس‌پذیر، مناسب می‌سازد. این امکان استفاده کارآمد از منابع، استقرار آسان و ادغام یکپارچه با پلتفرم‌های ارکستراسیون کانتینر را فراهم می‌کند.
برنامه‌های کاربردی وب مدرن: با ASP.NET Core، توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌های کاربردی وب با کارایی بالا بسازند که می‌توانند بر روی پلتفرم‌های مختلف اجرا شوند. ASP.NET Core از بهبود عملکرد .NET Core بهره می‌برد و از چارچوب‌ها و کتابخانه‌های توسعه وب مدرن پشتیبانی می‌کند و آن را به گزینه‌ای عالی برای توسعه برنامه‌های کاربردی وب مدرن تبدیل می‌کند.
ابزارها و ابزارهای خط فرمان: طبیعت سبک NET Core و پشتیبانی از پلتفرم‌های مختلف، آن را برای ساخت ابزارهای خط فرمان، ابزارهای کمکی و سناریوهای اسکریپت مناسب می‌کند.
نتیجه:
درنتیجه، هم دات نت فریم ورک و هم دات نت کور نقاط قوت و ضعف خود رادارند که آن‌ها را برای سناریوهای مختلف مناسب می‌کند. .NET Framework در توسعه برنامه‌های کاربردی مبتنی بر ویندوز، سازگاری با برنامه‌های کاربردی ویندوز موجود و اکوسیستم غنی از کتابخانه‌ها برتر است. از سوی دیگر، .NET Core قابلیت‌های چند پلتفرمی، بهینه‌سازی عملکرد، پشتیبانی از کانتینر سازی و ویژگی‌های زبان مدرن را ارائه می‌دهد. این برای توسعه برنامه‌های کاربردی مدرن، معماری‌های میکرو سرویس، محیط‌های بومی ابری و سناریوهای چند پلتفرمی مناسب است. هنگام انتخاب بین این دو، الزامات پروژه، پلتفرم‌های هدف، سازگاری با اکوسیستم و محدودیت‌های استقرار را به‌دقت در نظر بگیرید تا تصمیمی آگاهانه بگیرید.
