بابام میگه فوتبال ساختهٔ انگلیسی‌های پدرسوخته‌ست. از روی فوتبال هر مملکتی سیستم مملکت داری و رفتارشونو بررسی میکنن ببینن هر گوشه‌ی دنیا با کی طرفن.
رفتار هر تیمی دقیقا نمونه‌ی کوچیکی از کل جامعه‌شونه.
بهترین مصداقش بازی ایرانه! نظم و کار گروهی ضعیف. نیاز به مدیر و هدایتگر خارجی.
این دقیقا چیزیه که توی خود مردم هست. توی حکومتش هست. چیزی که می‌تونه ما رو ارتقا بده یه هدایتگر خارجیه. من خیلی وقت‌ها شنیده‌م که مردم میگن کاش وزیر و وکیل و پیمانکار و... از خارج می‌آوردیم چون تجربه نشون داده اونا خوب از پس ما برمیان و میتونن منظممون کنن.
در طول تاریخ هم همیشه این کارو خارجی‌ها برامون کرده‌ن. زمان رضا خان ارتش با کمک و برنامه ریزی خارجی منظم شد. زمان شاه عباس انگلیسی‌ها سلاح دادن بهمون و شکل ابتدایی ارتش اون زمان توی کشور ما شکل گرفت که بعد از شاه عباس باز به خاطر بی سوادی شاهزاده‌ها در امور نظامی، ارتشه از دست رفت.
بله بله میدونم. الان فکر می‌کنید خب اگر این اتفاق بیفته تبدیل به مستعمره می‌شیم. فکرتون کاملا درسته. ولی تاریخ نشون داده از مستعمره بودن میشه نجات پیدا کرد ولی از دزد و ظالم و رانتخوار بودن هرگز! مزه‌ی رانت و پول مفت بره زیر دندون سردمدار مملکت دیگه نمیشه ازش نجات پیدا کرد.
خود آمریکا که الان شماره یک دنیاست یه زمانی مستعمره‌ی انگلیس بوده و الان انگلیس رو اصلا به حساب نمیاره. اتفاقا یه جشن سالانه هم دارن به اسم جشن استقلال آمریکا.
من ترجیح میدم یه مستعمره‌ی آگاه باشم تا یه قربانی ظلم و جفای هموطنهای ژن خوب خودم.
ضمن اینکه خوبه یه یادآوری بکنیم مفهوم لغوی کلمۀ مسعمره رو.
مستعمره یعنی آباد کردن به قصد بهره برداری. از ریشۀ «عمران» میاد. عمران و آبادی ایجاد میکنن به نفع خودشون. مثل کاری که انگلیسی‌ها توی تاسیس راه‌آهن ایران کردن. برای منفعت خودشون کردن واسه دل ما نکردن که. ولی ما الان شصت ساله داریم استفاده‌شو می‌بریم و بعد از اون‌ها هم خودمون عملا کار خاصی نکردیم و بعدشم انقلاب شد گند زده شد به کل ماجرا. نه نوسازی نه بهسازی. هیچی.
حالا شما فکر کن یه عده بیان بسازن به نفع خودشون ولی شما اگر مغلوب و مقهورشون نباشی وقتی که ملتت با اون سیستم زندگی تربیت شده‌ن میتونی بیرونشون کنی!
این نظر شخصی منه. قطعا بدون استعمار خودمون قوی بشیم بهتره. ولی من در این ملت نمی‌بینم تواناییشو داشته باشن. ترجیح میدم یه کیروش سیاسی، یه کیروش اقتصادی بیاد توی مملکتم بسازه هر وقت هم دیگه به اندازه کافی خوب نبود بندازیمش بیرون. اگر خودمون ازش دعوت کنیم بیشتر توان کنترل کردنشون رو خواهیم داشت.
همین دیگه.
والسلام.
به رفتار تیم ها دقت کنید یه نمایی از کل دنیا بیاد دستتون.
با آرزوی موفقیت برای تیم ملی. آبرومونو بخرن. ما تا یک چهارم نهایی هم برن بالا بهشون افتخار میکنیم (اگررررر برن!)
( وی از نا امیدی مفرط رنج می‌برد گرچه حق داشت!)
