سلام دوستان
امروز میخواهم برایتان از بحث جذاب فضای 4 بعدی بگویم. از اول اول هم شروع می کنم
اول باید فضای زیر چهار بعدی را به خوبی درک کنید تا بتونید فضای چهار بعدی رو هم به خوبی درک کنید
فضای 0 بعدی یعنی یک نقطه، در این فضا شما به هیچ جهتی نمی توانید حرکت کنید. حالا اگر ما به این نقطه یک خط اضافه کنیم، آنگاه یک فضای یک بعدی را به دست می آوریم، در این فضا شما فقط می توانید به چپ یا راست بروید. حالا ما یک خط بر خطی که داشتیم عمود می کنیم، می شود فضای دو بعدی، الان می توانیم به 4 جهت برویم: جلو، عقب، چپ، راست. حالا ما به سطحی که داریم یک خط از بالا عمود می کنیم، حالا ما ارتفاع را به دست آوردیم و در فضای سه بعدی هستیم و می توانیم به بالا، پایین، جلو، عقب، چپ، راست حرکت کنیم، ما هم اکنون در دنیای سه بعدی زندگی می کنیم.
مرحله بعدی به ظاهر خیلی آسونه، برای به دست آوردن فضای چهار بعدی باید یک خط عمود دیگر اضافه کنیم، اما در کجا؟ این سوالی هستش که هنوز که هنوز است کسی به آن پاسخ دقیق نداده است اما حدس هایی میشه زد. برای مثال مربع که یک شکل دو بعدی است، از 4 خط که یک شکل یک بعدی هستند تشکیل شده است. مکعب که یک شکل سه بعدی است، از 6 مربع که شکل دو بعدی است، تشکیل شده است. پس یک مکعب چهار بعدی که ما آن را تسرکت می نامیم، از چند مکعب تشکیل شده است و یک مکعب پنج بعدی از چندین تسرکت تشکیل شده است.
برای ساخت تسرکت یک مکعب کوچک را درون یک مکعب بزرگ دیگر میکنیم، به تصویر زیر دقت کنید، مکعب کوچک جایش را با مکعب بزرگ عوض میکند و تبدیل به مکعب بزرگ می شود. در واقع نشان می دهد که هر وجه مکعب بزرگ یک مکعب است
اما توجه داشته باشید که اگر یک جسم چهار بعدی وارد دنیای سه بعدی شود، ساکنان دنیای سه بعدی متوجه نمی شوند که این جسم چهار بعدی است. فرض کنید که شما ساکن دنیای دو بعدی هستید، اگر یک کره وارد دنیای شما شود شما فقط آن را دایره می بینید، هر چقدر هم که این طرف و آن طرف بروید به خاطر محدودیت های دنیای دو بعدی باز هم آن را یک دایره می بینید . پس اگر یک جسم چهار بعدی وارد دنیای سه بعدی شود، ما آن را یک جسم سه بعدی میبینیم. شاید تا همین الان هم هزاران جسم چهار بعدی در اطراف ما باشد و از آن ها خبر نداشته باشیم
اما یک فرضیه دیگه هم درباره فضای چهار بعدی وجود دارد، خط عمود بعدی که باید گذاشته شود، خط مکانی نیست بلکه خط زمانی است. در واقع در فضای سه بعدی شما با خود می گویید که مثلا تعطیلات به کجا برم؟ اما در فضای چهار بعدی شما با خود می گویید که تعطیلات به کِی برم! اینشتین اسم فضای چهار بعدی را فضا و زمان می گذارد. در واقع اگر با هواپیما از تهران تا مشهد دو ساعت طول بکشد، در دنیای چهار بعدی کمتر از یک دقیقه طول میکشد اما در دنیای چهار بعدی دو ساعت طول می کشد که شما از تهران زمان 1400 به تهران زمان 1300 بروید. در واقع دنیای چهار بعدی سفر در زمان است
با این وجود ممکنه که ما هیچ وقت نتوانیم به دنیای چهار بعدی دسترسی پیدا کنیم اما بدانید که دنیای چهار بعدی و حتی دنیای n بعدی وجود دارد
