مولا علی علیه السلام می فرمایند:
سَعِ النَّاسَ بِوَجْهِكَ وَ مَجْلِسِكَ وَ حُكْمِكَ
با مردم گشاده رو باش، آن گاه كه به مجلست
در آيند و آن گاه كه در باره آنها حكمى كنى.
|نهج البلاغه نامه ۷۶|
این حدیث از مولا علی علیه‌السلام به ما یادآوری می‌کند که رفتار ما با دیگران، به ویژه در موقعیت‌های اجتماعی و زمانی که در حال قضاوت یا تصمیم‌گیری هستیم، بسیار مهم است. گشاده‌رویی و مهربانی می‌تواند فضایی مثبت ایجاد کند و به دیگران احساس راحتی و احترام بدهد.
این حدیث به ما می‌آموزد که وقتی در جمعی هستیم، باید با رویی گشاده و دل‌پذیر به دیگران نزدیک شویم. این رفتار نه تنها به ما کمک می‌کند تا ارتباطات بهتری برقرار کنیم، بلکه می‌تواند تأثیر مثبتی بر روحیه و احساسات دیگران نیز بگذارد. در واقع، وقتی ما با دیگران با احترام و محبت رفتار می‌کنیم، آنها نیز به ما پاسخ مثبت می‌دهند و این چرخه‌ای از محبت و احترام را ایجاد می‌کند.
در نهایت، این حدیث به ما یادآوری می‌کند که قضاوت‌ها و تصمیمات ما باید با دقت و با توجه به احساسات و شرایط دیگران انجام شود. این نوع نگرش می‌تواند به ما کمک کند تا جامعه‌ای بهتر و همدل‌تر بسازیم.
