بهترین روش نصب یعنی روشی که معیارهای ما برای نصب داکر را دارد
حالا معیارهای ما چه چیزهایی هستند:
آخرین نسخه الزاما به معنی امن ترین نسخه نیست، ممکن هست توی آخرین آپدیت یک امکانی اضافه شده باشه که دسترسی بیشتری به هکرها بدهد؛
ولی مزیتی که نسبت به سایر نسخه ها دارد این هست که نسخه های قدیمی باگ های شناخته شده دارند.
زمانیکه یک هکر (چه مبتدی چه حرفه ای) بخواهد باگ های سیستم را بررسی کند ابتدا از باگ های شناخته شده استفاده می کند.
پس مهمترین معیار ما آخرین نسخه داکر هست
نصب با کمترین کامند و کمترین پیچیدگی یکی از مطلوب ترین راه ها برای مدیر سرورها هست.
شاید در طول روز شما به عنوان یک مدیر سرور نیاز باشه تعداد زیادی سرور راه اندازی کنید و یا
تعداد زیادی سرویس نصب و کانفیگ کنید.
اینکه برای هر سرویس بخواهیم زمان زیادی صرف کنیم اصلا کار عاقلانه ای نیست بخاطر همین
معمولا برای نصب سرویس ها سعی می کنیم از اسکریپت ها و یا نرم افزارهایی مثل Ansible استفاده کنیم.
اگر شما هم با توزیع های مختلف لینوکس کار کرده اید متوجه شده اید برای نصب یک نرم افزار مثلا nginx در هر توزیع لینوکس باید کارهای متفاوتی انجام بدید.
yum install nginx
apt install nginx
با توجه به فاکتورهایی که در بالا گفته شد، بهترین روش نصب استفاده از اسکریپت ارایه شده توسط خود داکر هست.
برای نصب این اسکریپت داشتن یک ابزار برای دانلود از اینترنت مثل wget یا curl کافی هست.
نصب داکر با این روش با یک خط کامند انجام می شود و آخرین نسخه داکر بر روی سرور شما نصب می شود.
توجه داشته باشید مثلا روی سرورهای اوبونتو شما می توانید با دستور زیر داکر را نصب کنید ولی اکثرا مخازن اوبونتو آخرین نسخه برنامه را ندارند.
apt install docker.io
این اسکریپت توزیع های لینوکس زیر را پشتیبانی می کند:
Debian
Ubuntu
Raspbian
CentOS
RHELL
روش استفاده از این اسکریت بسیار ساده هست
این اسکریپت را از آدرس get.docker.com می توانید مشاهده و دانلود کنید
روش نصب سریع داکر در لینوکس با استفاده از این دستور هست:
wget get.docker.com -qO - | sh
با استفاده از curl
curl -sSL get.docker.com | sh
دستور wget بعد از اجرا معمولا اطلاعاتی در مورد سروری که قرار هست به آن وصل شود، ساعت اتصال، ریدایرکت ها و میزان دانلود نمایش می دهد، با استفاده از -q این اطلاعات نمایش داده نمی شوند؛
و -O برای ذخیره محتویات سایت در یک فایل استفاده می شود ولی زمانیکه بعد از آن از یک - استفاده می کنیم اطلاعات بجای فایل در خروجی نمایش داده می شود.
در دستور curl از sS برای عدم نمایش اطلاعات اضافی استفاده می کنیم، -L برای دنبال کردن مسیر وبسایت استفاده می شود
مثلا همین get.docker.com به https://get.docker.com منتقل (redirect) می شود، اگر از -L استفاده نکنیم مسلما خروجی خالی خواهد بود.
قسمت دوم هر دو دستور یکی هست | sh ، که خروجی دستور اول را به کامند sh پاس می دهد تا دستورات داخل اسکریپت یکی یکی توسط shell لینوکس پردازش و اجرا بشوند.