طبق یافتههای یک گزارش جدید، کشورهای ثروتمند اقدامات برای کمک به کشورهای فقیر آسیبدیده از تغییر اقلیم را تضعیف می کنند.
بنا بر گزارش آکسفام تنها 11.5 میلیارد دلار (9.2 میلیارد پوند) از بودجه اقلیمی در سال 2020 به کمک به کشورهای آسیبپذیر اختصاص یافته است.
تحقیقات جدید نشان میدهد که کشورهای ثروتمند با ارائه وام به جای کمکهای بلاعوض، خارج کردن منابع مالی از پروژههای امدادی یا تخصیص اشتباه پول، کار محافظت از کشورهای فقیر و آسیبپذیر در برابر تأثیرات بحران اقلیمی را تضعیف میکنند.
بر اساس گزارش موسسه خیریه آکسفام، تنها 11.5 میلیارد دلار (9.2 میلیارد پوند) از منابع مالی کشورهای ثروتمند در سال 2020 برای کمک به کشورهای فقیر برای سازگاری با آب و هوای شدید، علیرغم افزایش وقوع بلایای مرتبط با تغییر اقلیم، اختصاص یافت .
مسئول سیاست بینالمللی تغییرات اقلیمی آکسفام میگوید با توجه به مقیاس گسترده مسأله اقلیم، این میزان کمک ناکافی است: «سادهلوحانه فکر نکنید که این 11.5 میلیارد دلار برای کشورهای با درآمد پایین و متوسط کافی است تا به مردم خود در برابر سیلهای بیشتر و بزرگتر، طوفانها، موج آتشسوزیها، خشکسالی و سایر آسیبهای وحشتناک ناشی از تغییر اقلیم کمک کنند. مردم ایالات متحده آمریکا هر سال چهار برابر بیشتر از این مقدار را صرف غذا دادن به گربهها و سگهای خود میکنند».
بر اساس وعده سال 2009 کشورهای توسعهیافته، کشورهای در حال توسعه باید از سال 2020 سالانه 100 میلیارد دلار کمک مالی اقلیمی برای سازگاری و کاهش گازهای گلخانهای دریافت می کردند. برآوردها حاکی از آن است که امسال باید از رقم 100 میلیارد دلار سالانه فراتر رفت، اما این تعهد تاکنون محقق نشده است، تنها 83 میلیارد دلار در سال 2020 پرداخت شده است.
اما آکسفام میگوید برآوردهای رسمی در مقادیر واقعی کمکهای ارائه شده اغراق میکنند. به این دلیل که بودجه کمکهای خارجی کشورها را به عنوان کمک اقلیمی به حساب میآورد، یا برخی از آنچه که بهعنوان تأمین مالی اقلیمی شمرده میشود بودجههایی است که عمدتاً به پروژههای توسعهای مانند بهداشت و آموزش اختصاص داده شده است که تنها مزایایی جانبی برای تغییر اقلیم دارد.
آکسفام همچنین استدلال میکند که منابع مالی باید بهجای وام به شکل کمکهای بلاعوض به کشورها پرداخت شود، اما برخی از کشورهای اهداکننده از پرداخت وام جانبداری میکنند. از این رو بر اساس گزارش مالی اقلیمی آکسفام در 2023، اگر همه این مبالغ حذف شوند، تنها 21 تا 24.5 میلیارد دلار از 83 میلیارد دلار به عنوان تأمین مالی خالص برای اقلیم باقی می ماند.
مسائل مربوط به امور مالی اقلیمی در مذاکرات سازمان ملل که در بن و پیش از اجلاس اقلیمی COP28 در نوامبر 2023 آغاز می شود، تحت بررسی دقیق و چانهزنی قرار خواهد گرفت.
نشست امسال COP، «گردهمایی همه طرفها» (Conference Of the Parties) تحت کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییر اقلیم، به میزبانی امارات متحده عربی، یکی از بزرگترین کشورهای تولیدکننده نفت برگزار خواهد شد . امارات قصد دارد ظرفیت تولید سوخت فسیلی خود را افزایش دهد!
سلطان الجابر، رئیس منتخب بیستوهشتمین نشست موسوم به COP28، همچنین رئیس شرکت ملی نفت امارات است؛ نقشی دوگانه که بسیاری از فعالان اقلیمی درباره تضاد منافع ناشی آن هشدار دادهاند. گروهی از زنان برجسته و فعال محیط زیست در نامهای خطاب به سازمان ملل خواستار ایجاد یک "دیوار آتش" واضح بین برگزاری نشست اقلیمی جهانی و صنعت نفت امارات شدند. در این نامه آمده است: «تاکنون، امارات متحده عربی نشانههایی از اولویتبندی اقدامات برای رسیدگی به تأثیر تغییر اقلیم بر افراد آسیبپذیر، بهویژه زنان، نشان نداده است. برخی بر این باورند که مذاکرات آتی به جای اینکه به رسیدگی به وضعیت اضطراری مردم، اقلیم و طبیعت منجر شود، به نوعی برخورد و مواجهه سخت منتهی خواهد شد (به سمت یک تصادف اتومبیل پیش میرود). همچنین ما با یک وضعیت اضطراری در رابطه با بقای چندجانبگی دموکراتیک سازمان ملل روبرو هستیم.
در نشست مقدماتی COP28 ، دولتها درباره چگونگی ایجاد صندوقی برای کمک به کشورهای فقیری که در تغییر اقلیم دچار ضرر و زیان (Loss and Damage) شدهاند بحث خواهند کرد. این ضرر و زیان به معنای آسیبهای ناشی از فروپاشی اقلیمی است که برای کشورها سازگاری با پیامدهای آن بسیار سخت است. همچنین در این اجلاس زمینهها و روشهای ارزیابی میزان انجام تعهدات کشورها در کاهش انتشار گازهای گلخانهای تحت پیمان اقلیمی پاریس در سال 2015مورد بررسی قرار خواهد گرفت؛ فرآیندی که به عنوان "سهم جهانی" (Global Stocktake) شناخته می شود، ارائه خواهند کرد.
نقل مطلب با ذکر منبع و لینک به صفحه مجاز است.
منبع:
https://www.theguardian.com/environment/2023/jun/05/climate-crisis-rich-nations-undermining-work-to-help-poor-countries-research-suggests