«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد»
آیه 207 سوره مبارکه بقره
«افرادی هستند (امیر مؤمنان علی (علیهالسّلام)) که جان خویش را با خداوند معامله میکند به خاطر به دست آوردن رضایت او، و خداست که نسبت به بندگانش مهربان است».
سالى قحطى شد و تمام مردم در فشار و مضیقه بودند، و هر چه داشتند خورده بودند زن حاتم مىگوید: شبی بود که چیزى از خوراک در منزل ما پیدا نمىشد حتى حاتم و دو نفر از بچههایم عدى و سفانه از گرسنگى خوابمان نمى برد. حاتم عدى را و من سفانه را با زحمت مشغول نمودیم تا خوابشان ببرد.
حاتم با گفتن داستان مرا مشغول کرد تا خواب روم، اما از گرسنگى خوابم نمىبرد ولى خود را به خواب زدم که او گمان کند من خوابیدهام، چند دفعه مرا صدا کرد، من جواب ندادم .
حاتم داشت از سوراخ خیمه به طرف بیابان نگاه مى کرد، شبهى به نظرش رسید، وقتى نزدیک شد دید زنى است که به طرف خیمه مى آید. حاتم صدا زد: کیستى؟ زن گفت: اى حاتم بچههاى من دارند از گرسنگى مانند گرگ فریاد مىکنند.
حاتم گفت: زود برو بچههایت را حاضر کن، به خدا قسم آنها را سیر مىکنم وقتى که این سخن را از حاتم شنیدم فوراً از جایم حرکت کردم و گفتم: به چه چیزى سیر مىکنى؟!
گفت: همه را سیر مى کنم، برخاست و تنها یکى اسبى داشتم که اساس به وسیله آن بار مىکردیم آن را ذبح نمود و آتش روشن کرد و قدرى از گوشت را به آن زن داد و گفت: کباب درست کن با بچههایت بخور. بعد به من گفت: بچهها را بیدار کن آنها هم بخورند و سپس گفت: از پستى است که شما بخورید و یک عده در کنار شما گرسنه بخوابند.
آمد و یک یک آنها را بیدار کرد و گفت: برخیزید آتش روشن کنید، و همه از گوشت اسب خوردند؛ اما خود حاتم چیزى از آن نخورد و فقط نشسته بود و خوردن آنها را تماشا مىکرد و لذت مىبرد.
منبع: سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار،جلد 1 صفحه 208
سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار،مهمترین و معروفترین اثر پیرامون بحارالأنوار است که توسط شیخ عباس قمی گردآوری شدهاست.
سفینةالبحار کتاب فهرست موضوعی بحارالانوار علامه مجلسی است در مدت ۲۰ سال به پایان رسیدهاست.