شاید براتون جالب باشه ، من حین جست و جو برای دانلود فیلم آلیس در سرزمین عجایب به عبارتی برخورد کردم به اسم "سندرم آلیس در سرزمین عجایب" ، از اونجایی که ذهنم اگه درگیر چیزی باشه حتی تو خواب هم از جلو چشمم کنار نمی ره تصمیم گرفتم بگردم و ببینم مفهومش چیه.
در سال ۱۹۵۵، روانپزشک انگلیسی، جان تاد، این بیماری عجیب را به دلیل شخصیت کتاب داستان، سندرم آلیس در سرزمین عجایب (Alice in Wonderland syndrome) نامید. این سندرم همچنین سندرم تاد (Todd’s syndrome) یا دیسمتروپسیا نیز نامیده می شود.
تاد این اصطلاح را برای توصیف علائم عجیب و غریبی که از افرادی که برای سردردهای میگرنی و صرع تحت درمان قرار گرفته بود شنیده بود، به کار برد.
در این داستان، آلیس پس از سقوط از سوراخ خرگوش، بارها و بارها جهان را به شکل های مختلفی می‌بیند. آلیس در یک لحظه، با نوشیدن بطری با نوشته "من را بنوش" به قدری کوچک شد تا از در کوچکی عبور کند. سپس او کیکی با نوشته "مرا بخور" را خورد و آنقدر بزرگ شد که دستش به میز رسید و کلید را برداشت.
سندرم آلیس در سرزمین عجایب (AIWS) نوعی اختلال نورو-فیزیولوژیکی است، عملا برای این افراد اتفاقات عجیبی رخ دهد که یاد داستان سندرم آلیس در سرزمین می افتید ، این اختلال با تغییراتی در نحوه دیدن جهان، به ویژه بدن خود، مشخص می شود. به طوری که فرد دنیا را آنطور که هست نمی بیند، برای او رنگ ها تغییر می کند، خطوط مستقیم موج دار می شوند، اشیا حرکت می کنند و حتی ممکن است تصور کند که زمان تغییر می کند . بیماران در مواجهه با سندرم آلیس در سرزمین عجایب، تحریف‌های بصری زیادی را علاوه بر سایر نشانه‌ها تجربه می‌کنند. برای مثال امکان دارد بیمار یک شی را کوچکتر یا بزرگتر از حد معمول ببیند که این دو اختلال به ترتیب به عارضه‌ی میکروپسیا و ماکروپسیا معروف است. همچنین امکان دارد اشیا و افراد از دید این دسته از بیماران نزدیک‌تر (پلوپسیا) یا دورتر (تله‌اوپسیا) از حالت عادی به نظر برسند. البته باید به این نکته اشاره کرد که نشانه‌های سندرم آلیس در سرزمین عجایب تنها منحصر به اختلالات بصری نیست و سایر حواس هم درگیر می‌شوند.
به طور کلی سندرم آلیس در سرزمین عجایب در برخی از محافل و کتب، به زیرشاخه‌های مختلفی طبقه‌بندی شده است. محققین بسته به نوع تغییراتی که فرد تجربه می‌کند، دسته‌بندی مشخصی را برای بیماری فرد تعیین می‌کنند. برخی از دانشمندان باور دارند که این سندرم را باید حاصل تغییر ادراک بیمار نسبت به بدنِ خودش قلمداد کرد. بنابراین، هر نشانه‌ای که موجب تغییر در درک حواس پنج‌گانه و زمان می‌شود، اختلال دیگری است که باید به اسم سندرم شبهِ آلیس در سرزمین عجایب شناخته شود. با تمامی این تفاسیر، هنوز رده‌بندی واحدی در زمینه‌ی طبقه‌بندی این بیماری نادر مشخص نشده است.
اگر تمامی علائم در نظر گرفته شود، چیزی نزدیک به ۶۰ نشانه در ارتباط با این سندرم تا به حال رویت شده است. همچنین نشانه‌هایی مثل سردردهای میگرنی، اسهال، سرگیجه و آشفتگی از متداول‌ترین نشانه‌های این سندرم به شمار می‌رود. علائم کمتر دیده شده‌ی این بیماری شامل از دست رفتن حس کنترل اندام، ضعف حافظه، ناپایداری احساسی و کاهش حس لامسه است.
تغییر در ادراک به واسطه‌ی سندرم آلیس در سرزمین عجایب به این معنا نیست که بیمار در همه حالت و در تمام شبانه روز در حال تجربه‌ی چنین اتفاقاتی است. فرد برای مدتی کوتاه سلسله تغییراتی را که اغلب بصری است تجربه خواهد کرد. به یک بازه از اتفاقات، یک اپیزود گفته می‌شود. نکته اینجاست که اپیزودها بین بیماران متفاوت است. بنابراین قرار نیست دقیقا اتفاقاتی را که یک بیمار تجربه کرده، فرد دیگری هم عینا با چنین حوادثی روبه‌رو شود. مدت زمان اپیزودها از چند دقیقه تا یک ساعت می‌تواند به طول بینجامد. بسته به شدت درگیر شدن بیمار با این سندرم، وخامت اپیزودها هم می‌تواند افزایشی یا کاهشی باشد. با اینکه هر اپیزود می‌تواند به شدت متنوع باشد، چهار دسته‌ی کلی برای ذکر نشانه‌ها ارائه شده است.
همان‌طور که قبلا هم به آن اشاره شد، بیماران نسبت به محیط خارجی دچار درکی نامتعارف می‌شوند. با این حال جالب است که افراد می‌توانند چنین تجاربی را نسبت به خودِ بدن‌شان هم داشته باشند. برای مثال امکان دارد بیمار تصور کند که بدنش در حال کوچک شدن است. به این تصور و عارضه، میکروسوماتوگنوزیا (Microsomatognosia) گفته می‌شود. بیمار همین اختلال را می‌تواند برعکس هم تصور کند که به آن ماکروسوماتوگنوزیا گفته می‌شود.
یکی از نشانه‌های مهم این بیماری در توهمی به اسم زوپسیا (Zoopsia) است که بیمار تصور می‌کند در اطرافش حیوانات ریز و درشتی در حال حرکت هستند. طیف رویت حیوانات به شدت متنوع است و بیماران از موش و خرچنگ گرفته تا حیوانات بزرگتر مثل فیل، زرافه و سگ را می‌توانند در دنیای تخیلی‌شان متصور شوند. توهم زوپسیا اغلب همراه با سایر اختلالات مثل هذیان و تب و لرز همراه است. هر اندازه میزان تب بیمار بیشتر باشد، شدت وخامت توهم نام‌برده هم افزایش قابل توجهی خواهد داشت.
جدا از تمامی نشانه‌های دیگر که بیمار ممکن است در طول مدت زندگی‌اش تجربه کند، اختلال بحرانی دیگری هم وجود دارد. فرد مبتلا امکان دارد تصور کند که از بدن خودش خارج شده و در سناریوی بدتر، امکان دارد حتی خودش را از دنیای بیرون جدا ببیند.
مبتلایان به این سندرم می‌توانند پارانویا (بدبینی) را هم تجربه کنند چون در درک اصوات محیطی به چالش کشیده می‌شوند. ممکن است بیماران بعضی از حرف و صحبت‌ها را بد فهمیده یا به اشتباه درک و سپس تفسیر کنند. بیمار در بدترین حالت ممکن می‌تواند گذر زمان را هم از دست بدهد.
پزشکان هنوز دلیل اینکه چرا برخی از افراد دچار این تغییرات می شوند، را نمی دانند. اما اغلب این افراد، از زمان کودکی علائم شان شروع می شود. سندرم آلیس در سرزمین عجایب شامل تغییراتی در قسمت هایی از مغز شما است که با اطلاعات حسی و آنچه می بینند و می شنوند، سروکار دارد. این تغییرات بر نحوه مشاهده و ارتباط با دنیای اطراف تأثیر می گذارد. برخی افراد قبل یا هنگام سردرد به این سندرم مبتلا می شوند.
این سندرم اغلب قبل، در حین یا بعد از میگرن اتفاق می افتد. اما ممکن است به دلیل یکی از این موارد زیر هم اتفاق بیفتد:
این بیماری می تواند پس از مصرف داروهایی مانند شربت سرفه، داروهای آلرژی و داروی ضد تشنج توپیرامات اتفاق بیفتد.
هیچ درمانی برای AIWS وجود ندارد، اما ممکن است بتوانید با دور ماندن از مواردی که باعث ایجاد میگرن می شوند، از احساسات عجیب و غریب جلوگیری کنید. می توانید داروهایی مانند:
بهتر است با نظر پزشک یک رژیم غذایی که برای کمک به کاهش میگرن، داشته باشید و نکات زیر را در آن رعایت کنید:
منابع :
https://rastineh.com/migraines-headachesalice-wonderland-syndrome/
https://www.digikala.com/mag/everything-about-alice-in-wonderland-syndrome/
https://healxapp.com/Post/51100
https://www.tabnak.ir/fa/news/968059/
