چند روز پیش با یکی از دوستانم داشتم درمورد این صحبت میکردم که خیلی از قسمت های هنر رو از دیدگاه خودمون و چیزی به اسم سلیقه درک میکنیم و این چیز خیلی توی این که ما از اون اثر خوشمون بیاد یا نه تاثیر گذاره ؛ اما این رفیقمون نظر دیگه ای داشت. میگفتش که موسیقی که خوب باشه باید به گوش برسه نه هر موسیقی ، موسیقی که از فلان و فلان و فلان تببعیت کنه و طبق فلان نظریه ها خوب باشه و ... ولی خب من تهش گفتم اینا هم سلیقه است و "خوب" بودن یا نبودن رو چطور می تونیم برای یه فرد خاص تعریف کنیم. آقا سرتون رو درد نیارم من میگفتم سلیقه اون میگفت موسیقی خوب ، من می گفتم موسیقی خوب چجوری تعریف میشه میگفت باید موسیقی خوب بهش بدیم گوش کنه باز من میگفتم خوب چیه و همه ی اینها repeat :) ( نه در اون حد repeat که باعث چرت و پرت گویی بشه )
حالا من جدی میخوام بدونم که این چیزا سلیقه است یا واقعا یه "خوب" مرجع داریم که براساسش حرف بزنیم؟
پیــــــــــــــنوشت 1 : آقا ولی جدی استاد ناظری و شجریان و اینا گوش کنید در کنارش از این چیز جدیدا هم خواستید گوش کنین. حالا زمزمه کن : زینب زینب ، زینب :))
پیــــــــــــــنوشت 2 : جواب سوال بالا رو هم خواستید بگید.
