در عصری که زندگی می‌کنیم هنوز هم خیلی سنت های خدا جاریه. آخه مگه سنت های خدای متعال در سنخ حال و بی حالی های ما آدم ها و مخلوقاته که یه وقتی باشه و یه وقتی نباشه!؟
هنوز هم اگر کسی خالص باشه، بی شیله پیله باشه، دنبال رضایت چهار تا مرد و زن نباشه، هر کاری رو برای خدا انجام بده، خدا کمش رو بزرگ می‌کنه! هر چقدر اخلاص بالاتر، مقیاس خدا هم بالاتر! خدا مثل ما آدما بی معرفت نیست که به عهدش وفا نکنه! اصلا این حرفا چیه! مگه خدا با ما قابل قیاسه؟! خدا نامحدوده و ما مخلوقات محدودش.
نمونه‌ی بارزش همین سرودیه که سه ماهه همه جو فرهنگی کشور رو دست گرفته! سرودی که شنیدم تهیه کنندگانش اول کار پول کرایه چهار پنج تا دوربین رو هم نداشتن ولی الان شهر به شهر خواهان و هوادار دارن!
حالا چرا میگم اخلاص؟! چون که اگر اخلاص نبود یه کار اینقدر پخش نمی‌شد. آخه مگر انسان چقدر قدرت داره؟! مگر این همه دنیای رسانه‌ای غرب تلاش نمی‌کنن جوونا و بچه های ما رو از دین متنفر کنن؟ خب وقتی یه سرود با یه بودجه ناچیز اولیه میتونه با همه عده و عُده‌ی اونا رقابت کنه این نشون دهنده‌ی اینه که خدا پشت این سرود وایستاده! و لازمه این اخلاص و نیت پاکه!
این برای ما یه درسه که هر وقت با خدا باشیم حتی تو این دنیا و عصری که دیگه اکثریت مردم جهان دارن در جهالت مدرن غرق میشن، حتی تو این دنیا هر وقت با خدا باشیم پیروزیم!
همونطوری که پیامبر مهربانی ها فرمود: «من كان لله كان الله له و من أصلح أمر دينه أصلح الله أمر دنياه و من أصلح ما بينه و بين الله أصلح الله ما بينه و بين الناس.» یعنی «هر کس برای خدا باشد، خدا برای اوست (خدا حامی و یاور اوست) و هر کس امر دینش را اصلاح کند، خداوند امر دنیایش را هم اصلاح می‌کند و هر کس رابطه ما بین خود و خدایش را اصلاح کند، خداوند رابطه ما بین او و مردم را اصلاح می‌کند.» بحارالانوار، ج79، ص197.
