بسم الله الرحمن الرحیم
بعضی ها فکر می کنند مسئله وحدت فقط یک تاکتیک برای بازی دادن دیگران است؛ اما این طور نیست. وحدت فراتر از یک ابزار است. گرچه وحدت تاکتیکی موفق است؛ اما قبل از آن، یک اصل برای تشکیل و حفظ کشور است. هرچند، در حال حاضر، در کشور ما اختلافات شدیدی وجود ندارد؛ ولی به آن معنا نیست که دشمن دست از وسوسه کشیده باشد. دشمن همواره تلاش می کند تا وحدت را از بین ببرد؛ نمونه های مختلف آن را می توان در تحریم های پی در پی اقتصادی و تبلیغات مسموم رسانه ای مشاهده کرد.
القای ناکارآمدی از جمله تلاش های دشمنان برای از بین بردن وحدت در کشور ما است. القای ناکارآمدی در سیستم آموزشی، القای ناکارآمدی در روابط تجاری با کشور های پیشرفته و القای ناکارآمدی در ساختار جمهوری اسلامی، نمونه هایی از تلاش دشمنان برای ایجاد ناامیدی در سطح مردم و حتی دولت است. کشوری که به آینده اش امیدوار نباشد، هرگز تلاشی برای بهتر کردن اوضاع نمی کند؛ دست از وحدت می کشد و در نهایت از بین می رود.
حال که از اهمیت این موضوع آگاه شدیم، باید بدانیم که دشمنان از چه راهی برای القای ناکارآمدی و ایجاد ناامیدی در میان مردم استفاده می کنند؟ بدیهی است که رسانه ها نقش مهمی را در این کار ایفا می کنند. اما در این بین، شبکه های ماهواره ای و رسانه های اجتماعی نظیر اینستاگرام و تلگرام سهم بیشتری را دارند. دشمنان با استفاده از این رسانه ها و با به کار بردن شگرد های گوناگون روان شناسی پیام های مورد نظرشان را به مخاطبان خود انتقال می دهند. پیام هایی که حاوی القائات ناامیدوارانه و ایدئولوژی ها و نگرش های منفی نسبت به وضعیت کشور ما است.
دانستیم که مهم ترین مسئله اجتماعی ایران در حال حاضر، مقابله با این القائات ناامیدوارانه و مسموم است. اما در برابر این مشکل چه کار باید کرد؟ آیا قطع کردن ارتباط مردم با رسانه های اجتماعی و محدود کردن ایشان در دسترسی به شبکه های ماهواره ای کاری درست است؟ به نظر، این ایده با طرز تفکری افراطی همراه است و همچنین تبعات بسیاری را دارا می باشد. کسی که این ایده را می دهد، باید پاسخ گو باشد که از این به بعد، مردم چگونه می توانند نیاز های خود به این برنامه ها و شبکه ها را رفع کنند؟
آگاه سازی مردم از این آسیب ها و آموزش سواد رسانه ای به ایشان، یکی دیگر از راهکار هایی است که برای مقابله با این مشکل مطرح می شود. اما با این حال، در زمینی که توسط خود دشمن طراحی شده باشد، نمی توان بازی کرد؛ چراکه چه ببریم و چه ببازیم به نفع او است. به نظر من، بهترین راه برای مقابله با این مشکل، ایجاد رسانه هایی بومی است که دارای مزیتی رقابتی و ویژه نسبت به نمونه های خارجی خود باشند. ما نیاز به زمینی داریم که تماما برای خودمان باشد تا بتوانیم از تهاجم های فرهنگی دشمن در امان بمانیم. تشویق مردم به استفاده از این رسانه ها و خروج سیاستمداران و هنرمندان از رسانه هایی مانند توییتر و اینستاگرام از مهم ترین کار هایی است که پس از آن باید صورت گیرد.
به نظر شما مهم ترین مسئله اجتماعی کشور چیه؟ با من موافقید؟
بهترین راه برای مقابله با تهاجم فرهنگی در حال حاضر چیه؟
تکلیف مدرسه ام رو خوب نوشتم؟ :)
