سلام
با اندوهی فراوان و قلبی آکنده از تأثر، خبر درگذشت استاد کمالالملک عصر، استاد محمود فرشچیان را دریافت کردیم. امروز نه تنها ایران، که جهان هنر، یکی از تابناکترین ستارگان آسمان آفرینش هنری را از دست داد.
استاد فرشچیان، با قلم سحرآمیز و روح لطیف خود، نه تنها میراث هزارسالهٔ نگارگری ایرانی را جاودانه ساخت، بلکه با نوآوریهای بیبدیل، آن را به قلوب جهانیان نشاند. هر ضربهی قلم او، رقصی از نور و معنا بود؛ هر نقشش، روایتی از عشق، عرفان و شکوه فرهنگ ایرانی. از "شمس و مولوی" تا "پنجمین روز آفرینش"، هر اثرش دریچهای به سوی عالمی از زیبایی و حقیقت گشود.
ایشان تنها یک نقاش نبودند؛ سفیر فرهنگ ایران، معلمی الهامبخش و انسانی وارسته بودند که هنر را با اخلاق و عشق درآمیختند. فقدان ایشان زخمی عمیق بر پیکرهٔ هنر ایران و ضایعهای جبرانناپذیر برای تمام دوستداران هنر اصیل است.
در این ساعتهای سوگ، با ملت هنردوست ایران و جامعهٔ هنری جهان همدردی میکنیم و این ضایعهٔ بزرگ را به تمامی هنرمندان، فرهیختگان و مردم غیور ایران تسلیت میگوییم. گرچه استاد با ما نیست، اما آثار جاودانش همچون چشمهای زلال، جاودانه جاری خواهد ماند و روح ناب هنر ایرانی را در نسلها زنده نگه خواهد داشت.
روانش شاد و یادش گرامی باد.
"هنر او، نفس ایران بود که بر بوم نقش بست."
با احترام،
مهدی داروغه
۱۴۰۴/۰۵/۱۸
