اگرچه بسیاری از کسب‌وکارها به دلایل مختلف از جمله ویروس کرونا از رونق افتاده‌اند، بازار فروش و مصرف مواد مخدر نه‌تنها محدود نشده است، بلکه مشاهدات حکایت از رشد آن دارد.
شایعه‌های غیرعلمی‌ای که استعمال مواد مخدر را عامل جلوگیری از ابتلا به کرونا معرفی می‌کرد، باعث شد در تعدادی از خانوادهها زنان نیز درگیر استعمال مواد مخدر شوند.
کم‌رونق شدن بسیاری از مشاغل و شرایط سخت معیشتی، کشش به سمت مواد مخدر را، به خصوص در محله‌هایی که توزیع و مصرف در آن‌ها به وفور انجام می‌شود، افزایش داده است. در این بین گرایش به مخدرهای صنعتی نیز به دلیل قیمت پایین و دسترسی مناسب به آن روزبه‌روز در حال افزایش است.
آنچه در بسیاری از خانوادهها مشاهده کرده‌ایم، استعمال مخدرهای صنعتی و مخرب توسط پدر، تبعاتی چون خطر آسیب به همسر و فرزندان، الگوگیری کودکان از پدر و خطر معتادشدن آن‌ها، بیکاری پدر و به دنبال آن کار کودکان و ترک تحصیل آنان را در پی دارد.
در محله‌هایی که اعتیاد و شرایط دشوار اقتصادی بسیاری از خانوادهها را در شرایط بحرانی قرار داده است، ایجاد مراکز و خدمات مشاوره و مددکاری مداوم و به موقع و از طرف سازمان‌های متولی شاید بتواند خانوادهها را از سردرگمی نجات دهد و در جلوگیری از صدمات جبران‌ناپذیر اعتیاد نقش داشته باشد.
ظرفیت مدارس نیز در زمینه‌ی آگاهی‌بخشی به کودکان، در محله‌هایی که معضل اعتیاد خانواده‌های بیشتری را درگیر کرده است، قابل‌توجه است.
آنچه به‌وضوح مشخص است، اولین اولویت روشن و غیرقابل‌انکار در مقابله با اعتیاد پیشگیری‌ست. وجود دغدغه، اراده و اندیشیدن راه چاره برای کنترل تولید و توزیع بی حد و حصر مواد مخدر در برنامه‌ریزی‌های کلان، نیاز اساسی در پیشگیری اعتیاد است.
