حتما تاکنون بارها شنیده‌اید که می‌گویند وگانیسم و گیاهخواری می‌تواند تاثیرات مثبتی بر سلامت انسان ایجاد کند. اما واقعیت این است که انسان با همه‌چیزخواری به اینجا رسیده است! اگر نگاهی به سیر تحول و دگرگونش نسل انسان خردمند و پیش از آن (نئاندرتال‌ها و...) بیندازید، خواهید دید که یکی از وعده‌های اصلی غذایی انسان گوشت و پروتئین بوده است. در نتیجه نمی‌توانیم بگوییم که انسان ذاتا گیاه‌خوار یا گوشت‌خوار است.
حال ممکن است بعضی‌ها بگویند که اکنون ما می‌خواهیم برخلاف گذشتگان در مسیر درستِ گیاهخواری قدم برداریم، چرا که نه تنها برای سلامتی مفید است بلکه می‌تواند به لحاظ اخلاقی درست باشد و از این طریق حیوانات کمتری کشته شوند. اما در جواب باید گفت که نه تنها به لحاظ علمی گیاهخواری مفید نیست بلکه بر اساس تحقیقات دانشگاه آکسفورد، ۷۵٪ گیاهخواران دچار کمبود کلسیم هستند و ۳۰٪ بیشتر در معرض خطر شکستگی استخوان قرار دارند.
علاوه بر این، موضوعات اخلاقی هم نمی‌تواند چندان گیاهخواری را توجیه کند چرا که برای پرورش گیاهان از آفت‌کش‌های بسیاری استفاده می‌شود و از این طریق حشرات زیادی کشته می‌شوند. آیا حشرات حیوان نیستند؟ آیا آنها درد را احساس نمی‌کنند؟ چه تفاوتی میان حشرات و دیگر حیوانات است؟ علاوه بر مواردی که گفته شد، گیاهخواران حتی نمی‌توانند از قرص و دارو استفاده کنند چرا که در مراحل آزمایش و ساخت این مواد از حیوانات بسیاری استفاده می‌شود. توجیهات زیادی وجود دارد که می‌تواند نشان دهد گیاهخواری مطلق فایده‌ای ندارد. پس فارغ از توجیه اخلاقی و البته گاها غیرمنطقی گیاهخواران باید ببینید که عقل چه می‌گوید! در نتیجه گاهی باید احساسات را کنار بگذاریم و منطقی و عقلانی تصمیم بگیریم.
_مهدی روزبه
