من از اونام که وقتی یه آلبوم میاد و همه تو تب و تابش قرار می‌گیرن اصلا نمی‌تونم باهاش ارتباط برقرار کنم. یعنی سعی‌ام رو هم می‌کنم و یکی دوباری اهنگا رو گوش می‌دم که از جو عقب نمونم ولی اونطور که باید به دلم نمی‌شینه.چند وقت که میگذره و همه تقریبا البوم رو فراموش کردن نان استاپ آهنگارو گوش می‌دم و تازه می‌فهمم اونهمه تعریف و تمجید واسه چی بود. مثلا اشتباه خوب بهرام رو یکسال روی کامپیوترم داشتم و گوش نکردم تا یه روز که رفتم سراغشو و... این اتفاق واسه آخرین البوم چارتار و ابراهیم چاوشی و بزرگ زد بازی و خیلی‌های دیگه که یادم نمیاد هم افتاد البته با تایم کوتاه‌تری نه مثلا یک سال! نزدیک ترینشون هم همین از عشق و شیاطین دیگر آیِ عظیمی.که تقریبا یک هفته‌ست پلی می‌شه و آخ که چقدر این علی عظیمی کار درسته و چقدر خوب و به جا تو یکی از ترکاش می‌گه که:《ولی از رو که نمیره آدم...》
