اگه از من بپرسی، میگم تموم پختگی‌ها و بالغ شدنا از یک جدایی شروع می شه؛ جدا شدن از یک عشق، جدا شدن از یک امنیت، جدا شدن از یک قدرت، جدا شدن از یک وابستگی، جدا شدن از هرچیزی که فکر می‌کنی بدون اون پوچ می شی. جدایی‌ها اتفاق می‌افتن تا بهت یاد بدن که بدون هیچ چیز پوچ نمی‌شی. تا یاد بگیری تو فراتر از اتفاقات بد زندگیت هستی، و همیشه چیزایی هستن که بهت معنا بدن. تا تجربه کنی و قوی‌تر بشی. تا خودتو پیدا کنی و بدونی همیشه راه‌هایی هستن که انتظار قدمات رو می‌کشن و دنیات اونقدر بزرگ هست که تو چارتا اتفاق بد خلاصه نشه.
نوشته‌ی بالا در مورد تکنیک سبک‌سازی در رفتار و عادت‌های ما حرف میزنه. عادات و باورهایی که خودمون هم نمی‌دونیم چرا مثل انگل به ما چسبیدن و صرفا برای راضی نگه داشتن اطرافیان، منافع، مسئول بالا دست و از همه شنیع‌تر، حرف مردم! سال‌هاست در حال حمل و تحمل‌شون هستیم.
شاید خالی از فایده نباشه که بگم: متاسفانه یا خوشبختانه، چیز زیادی از بقیه‌ی عمرمون نمونده.
امروز در جوان‌ترین روز از بقیه‌ی عمرمون قرار داریم. شاید همین الان وقتش باشه. وقت سبک‌سازی!
The day was enjoyable with the sturgeon workers.
