خاستگاه زیبایی شناسی و ریخت شناسی هنری، بی تردید هندسه ذهن هنرمنده که به واسطه‌ی تربیت و احاطه‌ی مستمر به اون به وسیله‌ی حواسجمعی، میتونه اثر رو چشم‌نوازتر از بقیه همطرازان، ارائه کنه. این تعریف اولیه شاید مبنای فکری من بوده همیشه در کارم و همچنین مدرسه راوی‌فوتوز.
اهتمام شش‌دانگ به مدیریت اجزاء به وسیله‌ی خوانش عکت به موقع توسط هندسه ذهن تربیت شده و بدون توجه اولیه به محتوای اثر. این به سادگی محقق میشه، کافیه تربیت ذهن رو بسپاریم به یک اراده‌ی مصمم و با برنامه و عادت به انجام مشق و مشقت روزانه. و بلکه و شاید همه‌ی لحظه‌ها در این مسیر، نیازمند آکندگی این مراقبت باشند.
به قول هایدگر اگر شاعرانه سکنی گزیدن انسان، موکول به زحمت و مرارت و مشق بشود، راه نجات در عصر عسرت بار کنونی باز خواهد شد.
این فقط در دنیای هنر صادق نیست، بلکه هر امری (مهارتی) به شکل جدی اگر اینگونه پرداخته بشه، نبوغ و خودشکوفایی و خودانگیختگی نظم افکار و رفتار، کمترین محصول اون میتونه باشه به تجربه فدوی.
The Darvaze-Ghar project has been one of my best experiences in the field of storytelling in documentary photography to date.
Photos: @mamadtajik
@raviphotos
www.raviphotos.ir
#raviphotosgroup
