ساختار شکنی در هنر، اونجاست که مقدمات تکنیکی اولیه طی بشه بر اساس آموزش و پرورش ذهن و بعد از تسلط تمام به تکنیک، شروع کنیم به کشف معانی و سبک فردی منشعب از جهان‌بینی جدید.
وقتی فردیتی ساخته و پرداخته نشده و ماهیت نداره، سبک و استایل شخصی، یک تلقی ساده انگارانه بر اساس تشویق‌های کور و لایک مخاطبین غیر متخصص و کم‌فهمه. شائبه‌ای بین تازه‌کاران هست که از همون اول سبک و سیاق فردی رو پیش می‌گیرن. شاید وقتش رسیده باشه که فکر کنیم و بپذیریم اتفاقی که در نظام آموزشی میوفته، تحصیل نیست و بلکه متاسفانه تحمیل باورهای ناصحیحه از جانب افرادی که خود قربانی همین رویه کال و بیمار هستن. اگر نگیم کل نظام آموزشی، دست‌کم به تجربه میشه اذعان کرد در عکاسی با این عارضه مواجهیم در این سه دهه گذشته. خبر خوش اینکه، این عارضه به سادگی قابل درمانه با یک دوره نقاهت و نظارت تخصصی. همون اتفاقی که در موسیقی و نقاشی افتاده اینجا هم میتونه بیوفته.
